Objawy ukąszenia zakażonego kleszcza obejmują: wysypkę, która wygląda jak pierścienie, czasami z zaczerwienieniem na zewnątrz, objawy grypopodobne, takie jak gorączka i dreszcze, ból głowy, bóle mięśni, obrzęk węzłów chłonnych w okolicy szyi lub pachwiny, zmęczenie. ból mięśni/stawów, który nie ustępuje z upływem czasu.

Gdy za oknem zaczyna robić się ciepło, przybywa miłośników spacerów. Miejsca takie jak parki czy lasy są chętnie wybierane na przechadzki. Niestety wraz ze wzrostem temperatury zwiększa się ryzyko ugryzienia przez kleszcze. Czasami można sobie nawet nie zdawać sprawy, że coś takiego miało miejsce, dopóki nie wystąpi rumień. Te małe zwierzęta nie zawsze zostają na skórze, dlatego nigdy nie powinno się bagatelizować żadnych śladów i posiadać podstawową wiedzę o tym, jak rozpoznać rumień po kleszczu. Rumień po ugryzieniu kleszcza nazywany jest wędrującym ze względu na możliwość przemieszczania się w różne miejsca na ciele. Jak wygląda? To pytanie dosyć często zadają sobie osoby, które miały styczność z kleszczem i szukają objawów zakażenia. Rumień przypomina tarczę strzelniczą, co odróżnia go od innych wysypek. Może się rozrosnąć nawet do 30 cm. W środku zazwyczaj znajduje się czerwona plamka będąca śladem po ugryzieniu, wokół widnieje okrąg niezmienionej skóry, a za nim kolejny, jednak tym razem czerwony. W miarę rozrastania się może zmieniać swój wygląd. Niestety nie zawsze jest tak oczywisty w rozpoznaniu. Zdarza się, że przypomina zwykłego siniaka bądź wysypkę. Dlatego ważne, aby obserwować miejsce po ugryzieniu kleszcza oraz całą skórę. W jakim czasie występuje rumień? Rumień po ugryzieniu kleszcza występuje zazwyczaj od 3 do 30 dni od zakażenia. Gdy taki rumień pojawi się na ciele, oznacza to zakażenie boreliozą. Nie należy czekać, aż sam zniknie, tylko udać się do lekarza, który postawi diagnozę. Oczywiście, po pewnym czasie nie pozostanie śladu po rumieniu. Zazwyczaj trwa to parę tygodni, jednak zakażenie zostaje i nieleczone będzie eskalować. Dlatego posiadając wiedzę, jak rozpoznać rumień po kleszczu, należy zareagować. Rumień po kleszczu – co robić w przypadku zauważenia go? Przede wszystkim należy udać się do lekarza. Nie należy czekać, aż rumień sam zniknie. Wczesne rozpoznanie choroby pozwala na wyleczenie. Zazwyczaj badania stwierdzające boreliozę robi się po 3-4 tygodniach od ugryzienia kleszcza. Wcześniej wynik może wyjść nieprawidłowy, gdyż przeciwciała mogły się jeszcze nie wykształcić. Do badań wykorzystuje się płyn surowiczy i płyn mózgowo-rdzeniowy. Lekarz bierze pod uwagę zarówno wyniki badań, jak i objawy chorobowe i nie zawsze wdraża leczenie. Najczęściej polega ono na antybiotykoterapii trwającej nawet 28 dni, pozwalającej na całkowite wyleczenie. Rumień — czy zawsze oznacza boreliozę? W większości przypadków rumień po kleszczu oznacza zakażenie boreliozą. Jednak czasami może być wywołany alergią. W takim przypadku występuje w niedługim czasie po ugryzieniu. W przypadku boreliozy występują również inne objawy oprócz skórnych. Do pierwszych można zaliczyć wszystkie symptomy grypopodobne, jak: bóle mięśni,osłabienie,ból głowy,gorączka,dreszcze,powiększenie węzłów chłonnych. Wiedząc, jak wygląda rumień po kleszczu, można wstępnie określić, czy istnieje ryzyko zakażenia. Jeżeli w niedługim czasie od wycieczki do lasu wystąpił u Ciebie rumień i źle się czujesz, to niezwłocznie skontaktuj się z lekarzem. Mogą ci się spodobać również Zbyt szybkie wzrastanie dziecka, niewłaściwa pielęgnacja w okresie stawiania pierwszych kroków... Mówi się, że ciąża to jeden z najpiękniejszych okresów w życiu młodych rodziców. Tak faktycznie... Wydawać by się mogło, że kleszcze to jedynie drobne pajęczaki, które nie wyglądają zbyt groźnie...

Powstawanie małych pajęczyn na zewnątrz liścia podczas infekcji jednoczy szkodniki. Zdjęcie przędziorków na jabłoni może mieć różne kolory, wszystko zależy od gatunku, który uderzył w bolus: Kleszcz czerwony owocowy. Pasożyt jest mały, dorosły osiąga maksimum 0,4 mm, nie jest widoczny gołym okiem.

^{Wycieczki na łono natury to doskonała okazja do tego, by móc wypocząć w pięknych okolicznościach przyrody. Pamiętajmy jednak, że z takimi wyprawami wiąże się także zwiększone ryzyko ukąszenia kleszcza, który żywi się krwią i atakuje zarówno ludzi, jak i zwierzęta. Pomimo swych niewielkich rozmiarów kleszcze mogą okazać się bardzo niebezpieczne i przenosić różne choroby odkleszczowe. Jak wygląda ślad po ugryzieniu kleszcza, co zrobić po ugryzieniu kleszcza i co oznacza rumień po kleszczu u dzieci? Kleszcz – co to takiego i czym grozi ukąszenie kleszcza? Kleszcz jest niewielkim pajęczakiem, który żywi się ludzką i zwierzęcą krwią. W stadium larwy jego średnica wynosi zaledwie 0,5 mm i z uwagi na jasnobrązową barwę staje się on całkowicie niewidoczny na skórze. Jako dorosły osobnik kleszcz jest już łatwo zauważalny na skórze, chociaż wciąż jest on wielkości ziarnka piasku (nieco ponad 1,5 mm). Uwagę kleszczy zwraca przede wszystkim zapach potu, wydzielane przez nas ciepło oraz wibracje związane z ruchem i przemieszczaniem się. Co ważne, kleszcze najczęściej atakują te miejsca na naszym ciele, które są najdelikatniejsze, w tym zgięcia stawów, miejsca za uszami i w pachwinach. Zabezpiecz się przed negatywnymi skutkami ukąszeń przez kleszcze Kleszcze lubią wysokie temperatury, dlatego też sezon na ukąszenia kleszczy rozpoczyna się wraz z początkiem wiosny, kiedy temperatura powietrza osiąga co najmniej 5°C, a kończy się wraz z pierwszymi, listopadowymi przymrozkami. Okres największej aktywności kleszczy przypada zatem na maj i czerwiec, a następnie na wrzesień i październik, dlatego też w tym czasie należy szczególnie uważać na ukąszenie kleszcza. Znajdziemy je głównie w lasach, na łąkach, a także w przydomowych ogródkach, gdzie skrywają się w krzakach lub na powierzchniach liści. Warto pamiętać, że kleszcze są niebezpieczne dla naszego zdrowia z uwagi na ryzyko przenoszenia niebezpiecznych patogenów. Jak wskazują statystyki, w zależności od regionu od 10-40% kleszczy jest zakażonych, a ich ukąszenie może, chociaż nie musi, grozić zakażeniem takimi chorobami jak: borelioza;kleszczowe zapalenie mózgu;babeszjoza;bartoneloza;tularemia;anaplazmoza granulocytarna. Jak wygląda ugryzienie kleszcza? Pierwszym objawem, który może sygnalizować ukąszenie kleszcza, jest rumień wędrujący, pojawiający się na ciele po około 7 dniach od ugryzienia przez kleszcza (w zależności od indywidualnych predyspozycji może ukazać się nawet po 3 tygodniach). Rumień wędrujący można poznać po tym, że jego środek jest zaczerwieniony, następnie stopniowo blednie, a na obrzeżach ponownie jest zaczerwieniony. Co ważne, pacjenci zazwyczaj nie skarżą się na swędzenie po kleszczu, ból lub podrażnienie, w związku z czym kleszcz może znajdować się w ich ciele nawet przez kilka dni. Niestety, nawet u 60% osób zakażonych boreliozą rumień wędrujący w ogóle się nie pojawia, a chorobę sugerują objawy charakterystyczne dla grypy lub przeziębienia, takie jak: ból głowy;bóle kostno-stawowe i mięśniowe;stan podgorączkowy;zmęczenie i ogólne osłabienie organizmu;zaburzenia słuchu i wzroku;skoki ciśnienia tętniczego;zaburzenia rytmu serca. W przypadku kleszczowego zapalenia mózgu pacjenci również zmagają się z objawami, które mogą błędnie kojarzyć się z grypą. Początkowo pojawia się u nich gorączka, a także bóle głowy i mięśni, które w ciągu około tygodnia znikają, jednak u części pacjentów dochodzi wówczas do rozwinięcia kolejnego etapu choroby i pojawienia się objawów neurologicznych, takich jak jeszcze wyższa gorączka, nudności, wymioty, a nawet zapalenie rdzenia kręgowego lub mózgu. Jak wyciągnąć kleszcza? Jeżeli zauważymy, że ugryzł nas kleszcz, należy jak najszybciej usunąć go z powierzchni naszego ciała. Istotne jest, by zrobić to prawidłowo, dlatego jeśli nie jesteśmy w stanie wykonać tego samodzielnie, warto udać się w takiej sytuacji do specjalisty, który szybko i sprawnie pozbędzie się kleszcza z naszego ciała. Jak wyjąć kleszcza samodzielnie? Po pierwsze, musimy chwycić go jak najbliżej skóry i jednym, szybkim ruchem wyciągnąć do góry, bez konieczności wykręcania. Następnie miejsce ukąszenia dezynfekujemy. Co ważne, jeśli podczas wyciągania kleszcza urwiemy jego główkę, wówczas należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza, który w znieczuleniu miejscowym natnie skórę i usunie pozostałą część kleszcza. Pamiętajmy, by podczas usuwania kleszcza nie smarować go żadnymi preparatami i nie wyciskać. Możemy w ten sposób narazić się na przedostanie się śliny kleszcza do rany, do której wnikają następnie wszystkie drobnoustroje. Rumień po kleszczu u dzieci i dorosłych W momencie, gdy wyciągniemy kleszcza ze skóry, w miejscu wkłucia może pojawić się niewielkie zaczerwienienie, które powinno zniknąć po kilku lub kilkunastu godzinach. Jeżeli zaczerwienienie nie znika, a wręcz powiększa się, mamy wówczas do czynienia z rumieniem wędrującym, który jest jednym z najbardziej charakterystycznych objawów rozwijającej się boreliozy. Rumieniowi po kleszczu towarzyszy zwykle zmęczenie i gorączka. Chociaż zaczerwienienie na ciele zazwyczaj znika po pewnym czasie, to choroba często przechodzi wtedy do kolejnej fazy. W związku z tym zaleca się, by po upływie około 5 tygodni od ukąszenia kleszcza wykonać test z krwi na obecność swoistych przeciwciał IgM lub IgG, który potwierdzi lub wykluczy zakażenie boreliozą. Jeżeli wynik wyjdzie dodatni, wówczas zaleca się wykonanie tzw. testu potwierdzenia techniką Western Blot. U niektórych pacjentów przeciwciała IgM można wykryć już w drugim tygodniu choroby, natomiast u pozostałych będą one widoczne kilka tygodni później. Ukąszenie kleszcza – leczenie Jeżeli na podstawie obrazu klinicznego oraz wyników badań dodatkowych lekarz rozpozna boreliozę, wówczas decyduje on o wdrożeniu leczenia, które opiera się na antybiotykoterapii. Leczenie trwa przynajmniej 21 dni. Zdarza się, że po zakończeniu terapii antybiotykiem pacjenci nadal zmagają się ze skutkami choroby, dlatego też w ich przypadku stosuje się leczenie wspomagające lub rehabilitację. Jak uniknąć ukąszenia kleszcza? Najskuteczniejszą ochroną przed zakażeniem boreliozą jest unikanie ukąszeń przez kleszcza w miejscach, w których jesteśmy szczególnie narażeni na kontakt z tymi pajęczakami. Ważne jest przestrzeganie kilku kluczowych zasad: ubieranie odzieży z długimi rękawami i długimi nogawkami podczas pobytu w lesie;stosowanie repelentów, które chronią ciało przed ukąszeniami owadów i kleszczy;dokładna obserwacja całej powierzchni ciała po pobycie w lesie, na łące i w innych miejscach, w których można spotkać kleszcze;w momencie zaobserwowania kleszcza w skórze należy szybko i prawidłowo usunąć go z powierzchni ciała. Co ważne, jak do tej pory nie została opracowana szczepionka, która zapobiegałaby ukąszeniom kleszcza. Możemy jednak zaszczepić się przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu (KZM). Szczepionka podawana jest w kilku dawkach: dwie dawki w ciągu trzech miesięcy, a następnie dawki przypominające – pierwsza po 5-12 miesiącach od drugiej dawki, kolejna po 3 latach, a następne co 3-5 lat. Autor artykułu: mgr farm. Paweł Konończuk}

Kleszcze - po wkłuciu się w ludzką skórę - mogą przenosić szereg patogenów, wywołujących takie schorzenia, jak borelioza, kleszczowe zapalenie mózgu (KZM), babeszjoza i wiele innych. Na szczęście istnieje obecnie wiele sposobów na ochronę przed chorobami przenoszonymi przez te pasożyty - a najskuteczniejszą z nich są szczepionki „przeciwko kleszczom”, a tak naprawdę

Wokół kleszczy urosło wiele mitów. Czy kleszcze występują tylko w lasach i są aktywne jedynie latem? Czy oznaką zakażenia boreliozą jest zawsze rumień? Czy kleszcza należy wykręcić palcami lub pęsetą, czy sam wyjdzie po posmarowaniu tłuszczem? Obalamy 12 najpopularniejszych mitów na temat kleszczy. Spis treściMIT: Kleszcze do życia potrzebują ludzkiej krwiMIT: Kleszcze chorują na boreliozęMIT: Kleszcze występują wyłącznie w lasachMIT: Kleszcze są aktywne tylko latemMIT: Kleszcze czają się na drzewachMIT: Gdy kleszcz znajdzie ofiarę, natychmiast się wkłuwaMIT: Ciemne ubrania uchronią przed ukąszeniem kleszczaMIT: Kleszcza łatwo wykryć na skórzeMIT: Kleszcza wykręca się palcamiMIT: Kleszcz łatwo wyjdzie po posmarowaniu tłuszczemMIT: W ciągu 24 godzin po wkłuciu się kleszcza nie ma ryzyka zakażeniaMIT: Można się zaszczepić przeciw boreliozieMIT: Boreliozą można się zarazić od psa/kota lub drugiego człowiekaMIT: Oznaką zakażenia boreliozą jest zawsze rumień Jak uchronić przed kleszczami siebie i swojego psa? Kleszcze (Ixodida) to pajęczaki z podgromady roztoczy. Znamy około 900 gatunków, które dzieją się na 3 rodziny: kleszcze miękkie, inaczej obrzeżkowate i dwie rodziny kleszczy twardy: kleszczowate i Nuttalliellidae. Wszystkie kleszcze są pasożytami zewnętrznymi kręgowców, a w trakcie żerowania przenoszą groźne choroby odkleszczowe. Kleszcze nie mają naturalnych wrogów, dlatego jest ich coraz więcej. Boimy się zakażenia groźnymi chorobami, które przenoszą kleszcze, ale czy na pewno wiemy, jak ich uniknąć? MIT: Kleszcze do życia potrzebują ludzkiej krwi NIEKONIECZNIE. Kleszcze faktycznie potrzebują krwi, by z larwy zmienić się w nimfę, a z niej w postać dorosłą. Potrzebują jej również, by samica mogła złożyć jaja. Te pasożyty żywią się krwią kręgowców, ale najchętniej zwierząt leśnych, gryzoni, ptaków i wiewiórek, a krwią człowieka żywią się tylko z braku lepszych źródeł pożywienia. Co ciekawe, zwykle wystarczy jedno żerowanie w każdym stadium (chyba że zostało ono przerwane, a wtedy będą chciały je dokończyć na tym samym żywicielu). MIT: Kleszcze chorują na boreliozę NIE. Kleszcze same nie chorują, one tylko przenoszą infekcje, jeśli same są zainfekowane. Najbardziej znane choroby odkleszczowe, wywoływane przez mikroby to: borelioza - wywoływana przez krętki z rodzaju Borrelia burgdorferi, afzelii i garinii przenoszone przez kleszcze Ixodes bartonelloza - wywoływana przez Bartonella henselae i Bartonella quintana, przenoszone przez kleszcze z rodzaju Ixodes anaplazmoza granulocytarna - wywoływana przez Anaplasma hagocytophilum, najczęściej przenoszone przez kleszcze z rodzaju Amblyomma i Ixodes babeszjoza (piroplazmoza) - wywoływana przez pierwotniaki Babesia divergens i Babesia microt, przenoszone przez kleszcze z rodziny Ixodes kleszczowe zapalenie mózgu (odkleszczowe zapalenie mózgu) - wywołuje flawiwirus, europejski podtyp wirusa jest głównie przenoszony przez kleszcze pospolite Ixodes ricinus, podczas gdy podtyp syberyjski i dalekowschodni przez kleszcze Ixodes persulcatus tularemia - wywoływana przez bakterię Francisella tularensis, przy czym w Europie Centralnej nosicielami tej bakterii są kleszcze z rodzaju Dermacentor reticulatus i Ixodes ricinus neoerlichioza - wywoływana przez bakterię Candidatus Neoehrlichia mikurensis przenoszoną przez Ixodes ricinus gorączka Q - wywoływana jest przez bakterię Coxiella burnetti gorączka plamista Gór Skalistych - przyczyną jest bakteria Rickettsia ricketsii, przenoszona przez kleszcza drzewnego, psiego i inne, występuje głównie na terenie USA dur powrotny - choroba wywoływana jest przez bakterię Borrelia recurrentis, która przenoszona jest przez kleszcze i wszy odzieżowe kleszczowa gorączka Kolorado - to choroba występująca głównie na terenie Stanów Zjednoczonych, która wywołana jest przez Colitvirus, a przenoszona przez kleszcza drzewnego Są dwa szczyty aktywności rocznej kleszczy: maj-czerwiec i wrzesień-październik. W ciągu dnia szczyt porannej aktywności trwa od pierwszej rosy do południa, a wieczorem od godz. 16 do zmroku. MIT: Kleszcze występują wyłącznie w lasach NIE TYLKO. Wprawdzie kleszcze lubią wilgotne lasy, zwłaszcza mieszane i liściaste, ale są praktycznie wszędzie, również w parkach i na miejskich trawnikach. Kiedyś występowały głównie na nizinach, teraz spotyka się je nawet na obszarach położonych 1500 m Najbardziej lubią tereny przejściowe - pomiędzy różnymi typami roślinności, np. skraj lasu i łąki, polany czy brzegi ścieżek. Sporo ich w paprociach, czarnym bzie i leszczynie. Nie przepadają za słońcem, lubią ciepło, ale nie gorąco (powyżej 25°C), i wilgoć. MIT: Kleszcze są aktywne tylko latem NIE. Ocieplenie klimatu, zwłaszcza łagodne zimy, spowodowało, że kleszczowy sezon zaczyna się już w marcu i trwa do listopada, z małą przerwą na gorące miesiące letnie. Są dwa szczyty aktywności rocznej: maj-czerwiec i wrzesień-październik. W ciągu dnia szczyt porannej aktywności trwa od pierwszej rosy do południa, a wieczorny od 16 do zmroku. Gdy temperatura spada poniżej 4°C, zapadają w letarg: chowają się w ściółce i przesypiają niekorzystne warunki. MIT: Kleszcze czają się na drzewach NIE. Kleszcze wspinają się na 120-150 cm maksymalnie (wysokość grzbietu potencjalnego żywiciela). Polują aktywnie (zwłaszcza larwy) lub czekają na liściu, źdźble trawy i zahaczają się, gdy obok przechodzi upatrzony kręgowiec. W ułamku sekundy potrafi pazurkami odnóży zaczepić się o skórę, sierść, ubranie. Na przednich odnóżach mają niezawodny "radar" (organ wyczuwający zapachy, feromony, ciepło, stężenie dwutlenku węgla), dlatego wyczuwają ofiarę z daleka. Kleszcze rozpoznają 40-50 zapachów, w tym amoniak i kwas masłowy występujący w pocie oraz dwutlenek węgla zawarty w powietrzu wydychanym przez potencjalną ofiarę. Reagują na zmianę temperatury (gdy ofiara rzuca cień) i wibracje. MIT: Gdy kleszcz znajdzie ofiarę, natychmiast się wkłuwa NIEKONIECZNIE. Kleszcz najpierw szuka dogodnego miejsca. Najchętniej żeruje pod kolanami, pod biustem, w zgięciu łokcia, między pośladkami, za uchem, w pachwinie - tam, gdzie skóra jest cienka, gdzie jest zacisznie i ciepło. Dlatego po spacerze w lesie natychmiast trzeba bardzo dokładnie przejrzeć całe ciało, warto wziąć prysznic (ale strumień wody nie usunie kleszcza!), a także przejrzeć i wytrzepać (oczywiście poza domem!) ubrania, w których mógłby się ukryć kleszcz. Przejrzenie ciała i odzieży jest najważniejsze, bo kleszcz mocno trzyma się pazurkami tkaniny czy włosów. MIT: Ciemne ubrania uchronią przed ukąszeniem kleszcza Kolor ubrania nie ma dla kleszczy żadnego znaczenia, ponieważ są ślepe. Identyfikują ofiarę zmysłem węchu. Kleszcze szczególnie przyciąga do nas zapach naszego potu. MIT: Kleszcza łatwo wykryć na skórze NIE. Trzeba by mieć sokoli wzrok. Kleszcz w stadium larwy ma 0,5 mm średnicy i jest jasnobrązowy, niemal w odcieniu skóry, w stadium nimfy natomiast ma wielkość ziarnka piasku (1,5 mm), widać go więc dobrze, ale dopiero pod lupą. W dodatku ugryzienie jest całkowicie bezbolesne, bo kleszcz podczas gryzienia wraz ze śliną wprowadza substancję o właściwościach znieczulających. Ssie krew na zmianę ze wstrzykiwaniem śliny, która zapobiega krzepnięciu krwi i może zawierać chorobotwórcze bakterie i wirusy. Larwa pije krew ok. 3 dób, nimfa 5 dób, a dorosła samica nawet 11 dób. Dopiero gdy się nasyci, odpada. MIT: Kleszcza wykręca się palcami NIE. Potrzebna jest dobra pęseta lub specjalne urządzenie (do kupienia w aptece). Dla bezpieczeństwa warto to robić w jednorazowych rękawiczkach. Trzeba go chwycić jak najbliżej skóry i wyciągnąć zdecydowanym, lekko łukowatym ruchem (uwaga, wykręcanie w prawo czy w lewo nie ma żadnego uzasadnienia). Czytaj: Jak usunąć kleszcza krok po kroku MIT: Kleszcz łatwo wyjdzie po posmarowaniu tłuszczem NIE. Przed usunięciem nie wolno miejsca wokół kleszcza niczym smarować (nawet środkiem odkażającym, nie mówiąc już o tłuszczu), ponieważ wtedy pasożyt dusząc się, wymiotuje, co zwiększa ryzyko zakażenia. Rankę należy tylko zdezynfekować i sprawdzić, czy kleszcz wyszedł w całości. MIT: W ciągu 24 godzin po wkłuciu się kleszcza nie ma ryzyka zakażenia NIE. Nie ma żadnej gwarancji, że wyjęcie kleszcza wkrótce po ugryzieniu pozwala uniknąć zakażenia. Poza tym nigdy nie wiadomo na pewno, od jak dawna kleszcz żeruje. Jeśli w śliniankach kleszcz ma wirusy KZM, to przekazuje je natychmiast, tuż po naruszeniu ciągłości skóry. Bakterie boreliozy zwykle bytują w jelitach, jednak jeśli kleszcz w danym stadium już żerował i tylko chce ukończyć posiłek – one również będą już w śliniankach. Autor: Getty Images MIT: Można się zaszczepić przeciw boreliozie NIE. Takiej szczepionki jeszcze nie ma (była, ale została wycofana), a co gorsza, nawet zachorowanie na boreliozę nie daje odporności na całe życie. Jest natomiast szczepionka przeciw KZM – odporność dają dwie dawki podane w ciągu 3 miesięcy, potem potrzebna jest dawka przypominająca: pierwsza po 5-12 miesięcy po drugiej dawce, następna po 3 latach, kolejne co 3-5 lat. Serię należy zacząć zimą lub wczesną wiosną (już dwie pierwsze dawki dają odporność na cały sezon). Jeśli zaczynamy szczepienie wiosną, można zaszczepić się według schematu przyśpieszonego – druga dawka 14 dni po pierwszej i dalej już według schematu podstawowego. MIT: Boreliozą można się zarazić od psa/kota lub drugiego człowieka Boreliozą można się zarazić tylko w wyniku ukąszenie zakażonego kleszcza. Nie ma innej drogi zakażenia. MIT: Oznaką zakażenia boreliozą jest zawsze rumień NIE. W większości przypadków rumień nie pojawia się wcale (albo zostaje przeoczony), a borelioza rozwija się. Charakterystyczne zaczerwienienie, ciepłe i niekiedy bolesne, które pojawia się w miejscu ukąszenia i rozszerza się, jest bezsporną oznaką, że doszło do zakażenia. Trzeba natychmiast rozpocząć leczenie. Czytaj: Rumień po ukąszeniu kleszcza. Jak rozpoznać i leczyć groźny rumień wędrujący?

^{Jak poznać, że w ciele "grasuje" borelioza? Trzy sygnały alarmowe na stopach. Borelioza jest sprytna i tajemnicza. Potrafi "udawać" inne choroby, czasem długo nie daje żadnych objawów. Jeśli się pojawią, najczęściej zwracamy uwagę na gorączkę, bóle stawów, osłabienie i rumień wędrujący.} ^{Ich długość nie przekracza 30 mm. Wyposażone są w szczękoczułki, które umożliwiają im wbicie się w skórę żywiciela. Żywią się krwią ssaków. Przenoszą liczne choroby, takie jak borelioza, kleszczowe zapalenie mózgu czy babeszjoza. Nieleczone, mogą doprowadzić m.in. do trwałego paraliżu mięśni.} Sprawdź, jak postępować, kiedy do tego dojdzie. Zobacz także: Medycyna holistyczna zdobywa coraz większą popularność. Na czym polega to intrygujące podejście do zdrowia? Ugryzł mnie kleszcz. Co mam robić? Postaraj się nie panikować. Kiedy zauważysz na swoim ciele kleszcza, postaraj się zachować spokój. Kleszczy należy szukać w tych miejscach na ciele, które są ciemne i wilgotne. U psa będą to okolice uszu, miejsca pod obrożą, ogonem, czy między palcami. Sprawdzić należy również łokcie i pachy. Pamiętajmy, że w przypadku gęstej sierści kleszcz może ukąsić nawet na powiece. Pies może zostać ugryziony przez kleszcza nie Możemy je podzielić na kleszcze twarde i kleszcze miękkie. Kleszcze twarde posiadają pancerz - scutum, który u samców pokrywa cały grzbiet, a u samic, nimf i larw jedynie jego połowę. Natomiast kleszcze miękkie są pancerza pozbawione i w Europie występuje tylko jeden taki kleszcz, a jest nim obrzeżek gołębień.

Jak wygląda kleszcz, który ma pijaną krew, można zobaczyć na psie, kocie. Pasożyty czekają na ofiarę w wysokiej trawie, zaroślach, zaroślach. Początkowo szkodnik przylega do wełny, bada stronę, szuka miejsc sprzyjających posiłkowi. Potem pije krew przez kilka dni. Co dzieje się z kleszczem, gdy upija się krew

Latający kleszcz nie jest spokrewniony z tym pajęczakiem, jednak podobnie pasożytuje na krwi. Karl Ander Adami/Getty Images Strzyżak bywa mylnie nazywany wpleszczem ze względu na fakt, że należy do tej samej rodziny narzępikowatych, owadów zwanych także wpleszczowatymi, należącej do rzędu muchówek.

Podobnie jak pająki, dorosły kleszcz również ma osiem odnóży. Kleszcze należą do tej samej grupy co roztocza. Jest to wysoko wyspecjalizowane stworzenie, posiadające ciało i wyjątkowo dobrze adoptujące się do swojego otoczenia. Jako pasożyt, by przeżyć, kleszcz polega na innych, i podobnie jak komar, żywi się krwią 2. 2.

^{Jak wygląda kleszcz? Początkowo kleszcza nie jest łatwo zauważyć. Przypomina on małe czarne ziarenko sezamu o średnicy około 3 mm. Z czasem może jednak urosnąć nawet do 1 cm. Pasożyta należy szukać w miejscach ciemnych i wilgotnych – pod uszami, obrożą, ogonem czy między palcami.} .