na skutek zażaleń pozwanej na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 7 września 2020 r., sygn. akt VIII GC 2662/19 i postanowienie Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 25 listopada 2020 r., sygn. akt VIII Gz 211/20. postanawia: odrzucić zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 25 listopada 2020 r.

Chodzi tutaj o: – wszelkie postanowienia zamykające drogę do wydania wyroku, chyba że ustawa wyłącza zaskarżalność (art. 459 § 1 kodeksu postępowania karnego); – wszelkie postanowienia „co do środka zabezpieczającego” (art. 459 § 2 – postanowienie o zastosowaniu, jak i odmowie zastosowania takiego środka; – inne postanowienia niż wymienione wyżej w wypadkach przewidzianych w ustawie, wtedy gdy przepis szczególny tak stanowi (art. 459 § 2 np. w przedmiocie zawieszenia postępowania (art. 22 § 2 dotyczące właściwości sądu (art. 35 § 3 o umieszczeniu oskarżonego na obserwacji psychiatrycznej lub o jej przedłużeniu (art. 203 § 4 w przedmiocie środka zapobiegawczego (art. 252 § 2 i art. 254 w kwestii podjęcia postępowania warunkowo umorzonego (art. 550 § 3 postanowienia prokuratora w przedmiocie zabezpieczenia powództwa cywilnego wydanego na podstawie art. 69 § 1 i 2 o odmowie udostępnienia akt w postępowaniu przygotowawczym (art. 159 postanowienia co do odtworzenia akt wydanego na podstawie art. 165 § 1 (art. 165 § 2 postanowienia o przesłuchaniu lub zezwoleniu na przesłuchanie osób zobowiązanych do zachowania tajemnicy adwokackiej, radcy prawnego, lekarskiej lub dziennikarskiej (art. 180 § 2 postanowienia o zachowaniu w tajemnicy danych osobowych świadka wydanego na podstawie art. 184 § 1 (art. 184 § 5 – zarządzenia o podobnych do wymienionych wyżej wymogach, tj. zamykające drogę do wydania wyroku, dotyczące środka zabezpieczającego lub zaskarżalne z mocy przepisów szczególnych (art. 466 § 1 np. o odmowie przyjęcia wniosku o uzasadnienie wyroku (art. 422 § 3 o odmowie przyjęcia środka odwoławczego (art. 429 § 2 o zwrocie aktu oskarżenia do uzupełnienia braków formalnych (art. 337 § 2 zarządzenia dotyczącego kar porządkowych (art. 290 § 2 – wszelkie postanowienia i zarządzenia, ale wyłącznie w postępowaniu przygotowawczym i tylko dotyczące osób niebędących stronami, jeśli naruszają ich prawa lub interesy (art. 302 § 1 – czynności lub zaniechania czynności w wypadkach przewidzianych w ustawie, np. zażalenie na zatrzymanie (art. 246 § 1 na przeszukanie i zatrzymanie rzeczy (art. 236 § 1 niedoręczenie w terminie 6 tygodni od zgłoszenia zawiadomienia o przestępstwie zawiadomienia o wszczęciu lub odmowie wszczęcia dochodzenia lub śledztwa (art. 306 § 3 w zw. z art. 325a Zażalenie przysługuje stronom oraz osobie, której postanowienie, zarządzenie lub czynność bezpośrednio dotyczy, chyba że ustawa stanowi inaczej (art. 459 § 3 Wnosi się je do organu, który wydał zaskarżoną decyzję w terminie zawitym 7 dni od jej ogłoszenia, a gdy przepis ustawy nakazuje doręczyć odpis – od daty doręczenia. Uzasadnienie postanowienia sporządza się wraz z postanowieniem (art. 98 § 1 a zarządzenia uzasadnia się z urzędu, gdy podlegają zaskarżeniu (art. 99 § 2 Osoba niebędąca stroną, uprawniona do wniesienia zażalenia, może korzystać z pomocy pełnomocnika, jeżeli wymagają tego jej interesy w toczącym się postępowaniu (art. 87 § 2 Jeżeli zażalenie odnosi się do postanowienia (zarządzenia) kończącego postępowanie, a jest sporządzone przez prokuratora, obrońcę lub pełnomocnika, dołącza się odpowiednią liczbę odpisów (jak w przypadku apelacji) dla osób, których dotyczy zaskarżona decyzja. Należy podkreślić, że złożenie zażalenia nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego orzeczenia, chyba że ustawa stanowi inaczej. Wyjątek stanowi zażalenie na karę porządkową aresztowania (art. 290 § 3 Odmowa wstrzymania wykonania zaskarżonego orzeczenia nie wymaga uzasadnienia (art. 462 § 2 Zażalenie jest rozpoznawane przez sąd na posiedzeniu. Strony, obrońcy, pełnomocnicy i inni zainteresowani uczestnicy mają prawo wziąć udział w posiedzeniu sądu odwoławczego, w przypadku gdy rozpoznaje on zażalenie na postanowienie kończące postępowanie, na postanowienie o zatrzymaniu, na postanowienie, przy wydawaniu którego w I instancji podmiotom tym przysługiwało prawo do udziału w posiedzeniu sądu (art. 464 § 1 Prawo do udziału w posiedzeniu sądu rozstrzygającego kwestię w I instancji przysługuje również do posiedzeń: – poprzedzających zastosowanie środka zapobiegawczego oraz przedłużenia stosowania tymczasowego aresztowania (art. 249 § 3 i 5 – przewidzianych w sprawach wymienionych w art. 339 § 1 i 3 pkt 1, 2 i 6 (art. 339 § 5 tj.: a) gdy prokurator złożył wniosek o orzeczenie środków zabezpieczających, w przedmiocie warunkowego umorzenia postępowania, b) gdy akt oskarżenia zawiera wniosek z art. 335 c) wydania postanowienia w przedmiocie tymczasowego aresztowania lub innego środka przymusu; – w kwestii przepadku przedmiotu poręczenia (art. 270 § 2 i w przedmiocie odtworzenia akt (art. 164 – w kwestii umorzenia i zastosowania środka zabezpieczającego (art. 354 pkt 2 – w kwestii uzupełnienia wyroku o pewne rozstrzygnięcia (art. 420 § 3 – w kwestii podjęcia postępowania warunkowo umorzonego (art. 550 § 2 – w kwestii wznowienia prawomocnie zakończonego procesu (art. 544 § 3 – w przedmiocie wniosku państwa obcego o ekstradycję (art. 603 § 1 i 2 – w przedmiocie wykonania europejskiego nakazu aresztowania (art. 607l § 1 i 3 Osobę uprawnioną do udziału w posiedzeniu, czy to z mocy prawa, czy też w wyniku zgody sądu, należy powiadomić o czasie i miejscu takiego posiedzenia (art. 117 W trakcie posiedzenia strony mogą składać wnioski, oświadczenia i przedstawiać swoją argumentację, a także możliwe jest zwrócenie uwagi sądu na dostrzeżone uchybienia, które mogą powodować ewentualną potrzebę rozpoznania środka poza granicami zaskarżenia. Zasadą jest, że organem odwoławczym od zaskarżalnych rozstrzygnięć prokuratora jest sąd właściwy do rozpoznania sprawy, chyba że ustawa stanowi inaczej (art. 465 § 2 Wyjątkami od tej zasady są sytuacje, gdy według przepisów – organem odwoławczym pozostaje sąd, ale inny niż właściwy do rozpoznania sprawy, np. zażalenie na prokuratorskie postanowienie w przedmiocie zabezpieczenia służy do SR miejsca prowadzenia postępowania (art. 293 § 3 zażalenie na postanowienie prokuratora w przedmiocie środka zapobiegawczego (art. 252 § 2 Z kolei na zatrzymanie zarządzone przez prokuratora w celu doprowadzenia osoby podejrzanej (art. 247 zażalenie przysługuje do SR miejsca zatrzymania lub prowadzenia postępowania przygotowawczego; – organem odwoławczym jest prokurator nadrzędny nad tym prokuratorem, który wydał zaskarżone rozstrzygnięcie. Chodzi tutaj o zażalenie na umorzenie postępowania przygotowawczego z uwagi na prywatnoskargowy charakter czynu i brak interesu społecznego w ściganiu z urzędu (art. 465 § 2a – organem odwoławczym jest prokurator bezpośrednio przełożony nad tym, który wydał rozstrzygnięcie lub dokonał czynności. Dotyczy to zażaleń na odmowę udostępnienia akt oraz zażaleń na postanowienia, zarządzenia i inne czynności prokuratora podejmowane w trakcie postępowania przygotowawczego; – zażalenie na postanowienie w przedmiocie kosztów wydane w postępowaniu przygotowawczym kierowane jest do prokuratora nadrzędnego lub prokuratora właściwego do sprawowania nadzoru. W przypadku gdy ten się do niego nie przychyli, to przekazuje je do sądu właściwego do rozpoznania sprawy (art. 626a Zgodnie z dyspozycją art. 465 § 3 i art. 466 § 1 zażalenie na postanowienia i zarządzenia nieprokuratorskiego organu postępowania przygotowawczego rozpoznaje prokurator nadzorujący dane postępowanie. Z kolei na postanowienie o umorzeniu dochodzenia i wpisaniu sprawy do rejestru przestępstw (które obecnie nie wymaga zatwierdzenia przez prokuratora – art. 325e § 2 zażalenie składane jest do prokuratora nadzorującego, a w sytuacji gdy ten się do niego nie przychyla, musi przekazać je do sądu. Zgodnie z postanowieniem SN z r., jeżeli w postępowaniu złożonym pod względem podmiotowym wpłyną zażalenia na decyzje, które rozstrzygają wobec poszczególnych oskarżonych identyczne kwestie, to wprawdzie zaskarżone decyzje mają charakter odrębny i samoistny, ale postępowanie zażaleniowe może zostać przeprowadzone jako jedno postępowanie złożone pod względem podmiotowym. Dlatego też instancja odwoławcza może łącznie rozpoznać zażalenia przeciwko tym różnym decyzjom. Przepisy dotyczące rozpoznawania zażaleń na postanowienia i zarządzenia stosuje się również do rozpatrywania zażalenia na czynności lub zaniechanie czynności, o ile ustawa przewiduje możliwość zaskarżenia (art. 467 § 1 Zażalenie przysługuje do prokuratora nadrzędnego lub prokuratora bezpośrednio przełożonego albo nadzorującego i tylko w przypadku zażalenia na zatrzymanie organem odwoławczym jest sąd – SR miejsca zatrzymania lub prowadzenia postępowania (art. 246 § 2 Przy zażaleniach na czynności lub ich zaniechanie decyzja nie dotyczy uchylenia, zmiany lub utrzymania w mocy. Uznając zasadność zażalenia, organ odwoławczy stwierdza niezgodność czynności z prawem lub brak czynności i zarządza czynności w celu naprawienia skutków uchybienia oraz zapobieżenia podobnym uchybieniom oraz podejmuje inne przewidziane w ustawie środki (art. 467 § 2 22 października 2009 r. Senat RP zadecydował o tzw. dużej nowelizacji kodeksów : karnego, postępowania karnego, karnego wykonawczego oraz karnego skarbowego. Nowelizacja weszła w życie 8 czerwca 2010 r. (DzU z 2009 roku nr 206, poz. 1589) i znacznie zwiększyła dotychczasowe uprawnienia radców prawnych, jako pełnomocników w postępowaniu karnym. Obecnie, bez żadnych ograniczeń, pełnomocnikiem może być zarówno adwokat, jak i radca prawny. Ponadto radcom prawnym przyznano uprawnienia w zakresie sporządzenia i podpisania subsydiarnego aktu oskarżenia w sprawach ściganych z oskarżenia publicznego. Istotną zmianą jest również uprawnienie radcy prawnego, bez względu na to, czyim jest pełnomocnikiem, do sporządzenia i podpisania apelacji od wyroku sądu okręgowego. Zmiana ta z pewnością spowoduje większą dostępność pomocy prawnej oferowanej przez profesjonalnych pełnomocników w postępowaniu karnym. Niezmienione pozostały natomiast ograniczenia dotyczące obrony oskarżonego. W dalszym ciągu takie uprawnienia posiadają jedynie adwokaci. Wielokrotnie powtarzanym argumentem ze strony środowiska adwokatów sprzeciwiających się rozszerzeniu tych uprawnień na radców prawnych jest fakt, że nie posiadają oni wystarczającej wiedzy z zakresu prawa karnego. Po to, by ułatwić radcom prawnym przyswojenie nowych zasad procedury karnej, w każdy czwartek w serwisie publikujemy fragmenty książki Ewy Targońskiej „Postępowanie karne dla radców prawnych". Autorka jest prokuratorem w stanie spoczynku, zajmuje się pracą naukową i dydaktyczną z zakresu prawa karnego i procedury karnej Fragment pochodzi z książki Ewy Targońskiej „Postępowanie karne dla radców prawnych”, Wydawnictwo Gaskor Sp. z Wrocław 2011 Więcej w serwisie: Postępowanie karne dla radców

Orzeczenia wydane w tych sprawach są zatem postanowieniami sądu, na które przysługuje zażalenie do sądu drugiej instancji (art. 394 § 1 KPC). Za takim stanowiskiem przemawia również wykładnia celowościowa przepisów stanowiących o kompetencjach asesorów sądowych.
Zażalenie powoda na postanowienie o przekazaniu sprawy do rozpatrzenia przez sąd Przykładowe zażalenie powoda na postanowienie o przekazaniu sprawy do rozpatrzenia przez sąd.... Czytaj więcej Zażalenie powoda na postanowienie Sadu Rejonowego Przykładowe zażalenie powoda na postanowienie Sadu Rejonowego. Poniżej dokument do pobrania w... Czytaj więcej Zażalenie powoda na postanowienie sądu odmawiające podjęcia zawieszonego postępowania Przykładowe zażalenie powoda na postanowienie sądu odmawiające podjęcia zawieszonego postępowania.... Czytaj więcej Zażalenie do sądu drugiej instancji przysługuje na postanowienia sądu pierwszej instancji kończące postępowanie w sprawie, a ponadto na postanowienia sądu pierwszej instancji i zarządzenia przewodniczącego, których przedmiotem jest: 1) zwrot pisma wniesionego jako pozew, z którego nie wynika żądanie rozpoznania sprawy; 2) zwrot pozwu;

Zażalenie przysługuje na każde postanowienie sądu pierwszej instancji w przedmiocie zabezpieczenia. Poza postanowieniem o udzieleniu zabezpieczenia bądź o oddaleniu wniosku o zabezpieczenie, zaskarżalne są zatem także postanowienia o uchyleniu lub zmianie prawomocnego postanowienia, którym udzielono zabezpieczenia, czy postanowienia stwierdzające upadek zabezpieczenia lub oddalające wniosek o stwierdzenie upadku zabezpieczenia. Reforma zmodyfikowała zasady, wedle których rozpoznawany jest omawiany środek w sprawie zażalenia na postanowienie o zabezpieczeniu (rozumiane jako postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia bądź oddaleniu wniosku o zabezpieczenie) przebiega tak samo jak w stosunku do pozostałych, wspomnianych wyżej, kategorii postanowień (zobacz więcej: Paweł Wiśniewski: Zażalenie na postanowienie sądu pierwszej instancji o na wniesienie zażaleniaTermin na wniesienie zażalenia wynosi tydzień liczony od:dnia doręczenia postanowienia z uzasadnieniem,dnia ogłoszenia postanowienia wydanego na posiedzeniu jawnym, jeśli sąd odstąpił od jego uzasadnienia,dnia doręczenia postanowienia bez uzasadnienia wydanego na posiedzeniu niejawnym, jeśli sąd odstąpił od jego o zabezpieczeniu wydane na posiedzeniu niejawnym podlegają doręczeniu przede wszystkim uprawnionemu, zaś obowiązanemu niektóre postanowienia nie są doręczane, albo doręcza je inny podmiot jak organ egzekucyjny przystępujący do wykonania zabezpieczenia czy sąd wieczystoksięgowy dokonujący wpisu ostrzeżenia wpisu w księdze zażaleniaZażalenie rozpoznaje sąd pierwszej instancji (sąd, który wydał zaskarżone postanowienie), orzekając w składzie trzech sędziów, niezależnie od tego w jakim składzie orzekał sąd, który wydał zaskarżone postanowienie. Z orzekania wyłączeni są przy tym z mocy prawa sędziowie, którzy brali udział w wydaniu zaskarżonego w sądzie pierwszej instancji nie można było utworzyć składu do rozpoznania zażalenia, zażalenie powinien rozpoznać sąd drugiej podlega rozpoznaniu na posiedzeniu zażaleniu, sąd orzeka postanowieniem, w którym może: oddalić zażalenieuchylić zaskarżone postanowieniezmienić zaskarżone być na bieżąco ze zmianami w prawie? Wypróbuj LEX Kancelarię Prawną w dostępie testowymZamów dostęp Wojciech Kowalskiproduct manager Działu Legal

Postanowieniem z dnia 9 lipca 2015 r. Sąd Okręgowy oddalił apelację F.B. od postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 4 lutego 2015 r. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia wyjaśnił, że konieczną i zarazem wystarczającą przesłanką wpisu obniżenia wysokości hipoteki przymusowej ustanowionej na rzecz F.B. było – tak jak Sygn. akt …………………. Wartość przedmiotu zaskarżenia: 176 zł. Zażalenie powoda na postanowienie Sadu Rejonowego w ………………… zawarte wyroku z dnia …………………… , sygn. akt ………….. Zaskarżam orzeczenie wydane przez Sąd Rejonowy w ……………………. o kosztach sądowych, zawarte w ww. wyroku, które zostało doręczone w dniu ………………… i wnoszę o: 1. Zmianę zaskarżonego orzeczenia o kosztach i zasądzenia od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu w kwocie 176 zł 2. Zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania wynikającego z zażalenia według norm przepisanych, Uzasadnienie Sąd Rejonowy w ……………………… wyrokiem z dnia ………………………… rozstrzygnął spór o spłatę z tytułu ……………………. i z dochodzonej przez powoda kwoty 450 zł zasądził kwotę 430 zł, a koszty postępowania sądowego zniósł dla obydwu stron. Sąd pierwszej instancji niestety nie uwzględnił iż zasądzona na rzecz powoda suma została ustalona przez strony w czasie sporu, poprzez dokonanie wspólnego obrachunku należności za usługę …………………..… Art. 100 stanowi, że sąd kosztami procesu może obciążyć tylko jedną ze stron w przypadku częściowego uwzględnienia żądania pozwu, jeżeli określenie należnej sumy zależało od wzajemnego obrachunku. Wobec powyższego zażalenie uważa się za zasadne …………………….. podpis [kkstarratings] od postanowienia Sądu Rejonowego w Sieradzu. z dnia 24 września 2019 roku, sygnatura akt III Nsm 289/18. postanawia: 1. oddalić apelację B. S.; 2.
W treści dowiesz się – co to jest zażalenie, kiedy przysługuje, jak je złożyć, jaki sąd rozpoznaje zażalenie i na jakie decyzję procesowe zażalenie nie przysługuje. Czym jest zażalenie w postępowaniu cywilnym? W postępowaniu cywilnym zapadają orzeczenia merytoryczne, rozstrzygające sprawę co do istoty. Mogą one przyjąć formę wyroku (np. wyrok zasądzający kwotę 1000 zł, wyrok rozwodowy) lub postanowienia (np. postanowienie w przedmiocie podziału majątku, dział spadku czy kontaktów z dziećmi). Drugim rodzajem orzeczeń są orzeczenia formalne, niemerytoryczne, czyli takie które nie dotyczą samej istoty prowadzonego postępowania. Te przyjąć mogą tylko formę postanowienia lub zarządzenia przewodniczącego Orzeczenia merytoryczne (wyroki i postanowienia) podlegają zaskarżeniu apelacją. Postanowienia niemerytoryczne i zarządzenia przewodniczącego podlegają zaskarżeniu zażaleniem, o którym mowa w tytule artykułu. Jak złożyć zażalenie? Najpierw sprawdź na konkretne postanowienie lub zarządzenie przewodniczącego przysługuje zażalenie, bo nie wszystkie decyzje z którymi strona się nie zgadza można zaskarżyć. Jeśli nie masz pełnomocnika, to powinieneś dostać w tym przedmiocie pouczenie. Jeśli postanowienie podlega zaskarżeniu, złóż wniosek o jego uzasadnienie i doręczenie Ci uzasadnienia. Masz na to 7 dni. Jest to warunek konieczny złożenia zażalenia. Wniosek o uzasadnienie podlega opłacie 100 zł. Jak otrzymasz postanowienie z uzasadnieniem, masz 7 dni na napisanie i złożenia do sądu zażalenia. Sprawdź jaki sąd Twoje zażalenie będzie rozpoznawał (to również powinno być w pouczeniu) Zażalenie składasz do tego sądu, który wydał postanowienie, ale kierujesz je do sądu, który ma to postanowienie rozpoznać. Np. zażalenie kierujesz do Sądu Okręgowego w Gdańsku za pośrednictwem Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku. Czy od każdego postanowienia przysługuje zażalenie? Nie od każdego postanowienia (zarządzenia przewodniczącego) można się odwołać. Ustawodawca wprost wymienia, od jakich decyzji przysługuje zażalenie. Oznacza to, że jeśli dane postanowienie /zarządzenie nie jest wymienione w ustawie, to strona nie może go zaskarżyć zażaleniem. Ważne! Jeśli dane postanowienie lub zarządzenia nie podlega zaskarżeniu sąd go nie uzasadnia. Złożenie wniosku o uzasadnienie niezaskarżalnego postanowienia będzie bezskuteczne – taki wniosek zostanie przez Sąd odrzucony. To, co często zaskakuje moich Klientów, to rozpoznanie zażaleń przez równoległy skład tego samego sądu, który wydał nieakceptowalne postanowienie. Np. jeśli sąd pierwszej instancji odmówi sporządzenia uzasadnienia (bo np. wniosek był po terminie), to zażalenie na to postanowienia rozpoznaje ten sam sąd, ale w innym składzie (inni personalnie sędziowie), chyba taka odmowa definitywnie kończy postępowania w sprawie (zamyka drogę do wniesienia środka zaskarżenia kończącego postępowanie w sprawie). Jakie postanowienia sądu pierwszej instancji podlegają zaskarżeniu zażaleniem? Te zażalenia można podzielić na dwie grupy – rozpoznawane przez ten sam sąd (w innym składzie osobowym) i przez sąd odwoławczy. Zażalenie do sądu drugiej instancji przysługuje od postanowień sądu pierwszej instancji oraz zarządzeń przewodniczącego wymienionych niżej: Podstawowa grupa postanowień, od których przysługuje zażalenie wymieniona jest w art. 394 § 1 kodeksu postępowania cywilnego. Należą do nich postanowienia lub zarządzenia przewodniczącego: kończących postępowanie w sprawie (np. umorzenie postępowania) zwrot pisma wniesionego jako pozew, z którego nie wynika żądanie rozpoznania sprawy, zwrot pozwu, odmowa odrzucenia pozwu, przekazanie sprawy sądowi równorzędnemu lub niższemu albo podjęcie postępowania w innym trybie, zawieszenie postępowania i odmowa podjęcia zawieszonego postępowania, zwrot kosztów, określenie zasad ponoszenia przez strony kosztów procesu, zwrot opłaty lub obciążenie kosztami sądowymi - jeżeli strona nie składa środka zaskarżenia co do istoty sprawy. Nie jest wyczerpujący katalog, bowiem przepisy szczególne wskazują na dodatkowe postanowienia, od których przysługuje zażalenie np. zażalenie na postanowienie w przedmiocie oddania na obserwację do zakładu leczniczego w sprawie o ubezwłasnowolnienie. Zażalenie do równoległego składu sądu pierwszej instancji przysługuje od postanowień wymienionych niżej: Podstawowa grupa postanowień, od których przysługuje zażalenie wymieniona jest w art. 394 § 1a kodeksu postępowania cywilnego. Należą do nich postanowienia lub zarządzenia przewodniczącego: odmowy zwolnienia od kosztów sądowych lub cofnięcia takiego zwolnienia oraz odmowy ustanowienia adwokata lub radcy prawnego lub ich odwołanie (jeśli sąd zwolni od kosztów lub przyzna adwokata, to od takiego postanowienia nie można się odwołać, co byłoby w interesie np. przeciwnika) oddalenia opozycji przeciwko wstąpieniu interwenienta ubocznego oraz niedopuszczenie interwenienta do udziału w sprawie wskutek uwzględnienia opozycji; rygoru natychmiastowej wykonalności; wstrzymania wykonania prawomocnego orzeczenia do czasu rozstrzygnięcia skargi o wznowienie postępowania; stwierdzenia prawomocności orzeczenia; skazania świadka, biegłego, strony, jej pełnomocnika oraz osoby trzeciej na grzywnę, zarządzenia przymusowego sprowadzenia i aresztowania świadka oraz odmowy zwolnienia świadka i biegłego od grzywny i świadka od przymusowego sprowadzenia; odmowy uzasadnienia orzeczenia oraz jego doręczenia; sprostowanie lub wykładnia orzeczenia albo ich odmowa; zwrotu zaliczki, zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oraz wynagrodzenie biegłego, mediatora i należności świadka, a także koszty przyznane w nakazie zapłaty, jeżeli nie wniesiono środka zaskarżenia od nakazu; oddalenia wniosku o wyłączenie sędziego; zatwierdzenia ugody zawartej przed mediatorem; odrzucenia zażalenia; odrzucenia skargi na orzeczenie referendarza sądowego; zatwierdzenie ugody w sprawie odwołania do sądu ochrony konkurencji i konsumentów; wstrzymania wykonania decyzji, w przypadku zawieszenia postępowania, na zgodny wniosek stron zamierzających zawrzeć ugodę w sprawie odwołania do sądu ochrony konkurencji i konsumentów To również nie jest katalog wyczerpujący, bo zażalenie przysługuje również np. na: postanowienia w przedmiocie zabezpieczenia (ale tylko wydane przez Sąd I Instancji). Jakie postanowienia sądu drugiej instancji podlegają zaskarżeniu zażaleniem? Jeżeli sąd drugiej instancji rozpoznaje zażalenie, to na postanowienie, które wyda w tym przedmiocie zażalenie już nie przysługuje. Jeśli jednak po raz pierwszy decyduje o pewnych kwestiach, to można takie decyzje zaskarżyć do innego składu tego samego sądu (zażalenie rozpoznają inni personalnie sędziowie). Do takich postanowień należą: odmowa ustanowienia adwokata lub radcy prawnego, lub ich odwołanie, oddalenie wniosku o wyłączenie sędziego, zwrot kosztów procesu, o ile nie wniesiono skargi kasacyjnej, zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, skazanie świadka, biegłego, strony, jej pełnomocnika oraz osoby trzeciej na grzywnę, zarządzenie przymusowego sprowadzenia i aresztowania świadka, odmowa zwolnienia świadka i biegłego od grzywny i świadka od przymusowego sprowadzenia. Są jeszcze dwa orzeczenia, które można zaskarżyć zażaleniem do Sądu Najwyższego. Należy do nich: Wyrok lub postanowienie sądu odwoławczego, w którym sąd ten przekazuje sprawę ponownego rozpoznania. W postępowaniu cywilnym jest to jedyna sytuacja, gdy orzeczenie merytoryczne - wyrok podlega zaskarżeniu zażaleniem. Zażalenie przysługuje bez względu na to, czy w danej sprawie można wnieść skargę kasacyjną. Odrzucenia skargi kasacyjnej oraz skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia. Zażalenie przysługuje bez względu na to, czy w danej sprawie można wnieść skargę kasacyjną. Przykłady postanowień, które nie podlegają zaskarżeniu zażaleniem (niezaskarżalne postanowienia). Odmowa zwolnienia strony od kosztów postępowania odwoławczego. To, co najbardziej zaskakuje moich Klientów, to brak możliwości zaskarżenia zażaleniem postanowienia o odmowie zwolnienia od kosztów postępowania odwoławczego (np. odmowa zwolnienia od opłaty za apelację). Po ostatnich zmianach (w listopadzie 2019) o zwolnieniu od kosztów sądowych decyduje bowiem sad odwoławczy. Odmowa zwolnienia od kosztów nie znajduje się w katalogu zaskarżalnych postanowień sądu drugiej instancji (wymienione wyżej). Powoduje to bardzo wiele nieporozumień i błędów, których nie ustrzegali się w początkowym okresie po zmianie przepisów nawet profesjonalni pełnomocnicy. Po odmowie zwolnienia od kosztów nie ma podstaw do składania wniosku o uzasadnienie postanowienia (postanowień niezaskarżalnych sąd nie uzasadnia). Należy natomiast w ciągu 7 dni uiścić opłatę. Oddalenie wniosku o przywrócenie terminu. Drugim postanowieniem, którego niezaskarżalność budzi zdziwienie moich klientów, to oddalenie wniosku o przywrócenie terminu do dokonania spóźnionej czynności procesowej. Oznacza to, że nie można w ogóle zaskarżyć oddalenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia np. wniosku o uzasadnienie, zażalenie czy apelacji. Skarżyć można dopiero postanowienia, w których sąd odrzuci spóźnione zażalenie, apelację, wniosek o uzasadnienie lub zwróci spóźnione pismo zawierające uzupełnienie braków formalnych. Postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia wydane przez odwoławczy. Spotykam się z oburzeniem Klientów, których informuję, że jeżeli wniosek o udzielenie zabezpieczenia wydał sąd odwoławczy (np. podwyższył/obniżył alimenty), to takie postanowienie nie podlega zaskarżenia. Mimo wniosku Sąd nie musi go nawet uzasadniać. adw. Marta Rozwadowska - Kucka Potrzebujesz pomocy w napisaniu zażalenia? Skontaktuj się z Kancelarią. Możesz także skorzystać z Pomocy prawnej online. Jeśli to, co napisałam było dla Ciebie interesujące lub może pomóc Twoim znajomym, udostępnij artykuł na Fb.

Apelację od postanowienia Sądu Rejonowego wniósł uczestnik, zaskarżając je „w części (…) tj. „w zakresie pkt IV w części zasądzającej wynagrodzenie za ustanowienie służebności przesyłu ponad kwotę 10.166,66 zł” i określając wartość przedmiotu zaskarżenia na kwotę 20.333,33 zł. Zarzucił naruszenie art. 233 § 1

Od wyroku sądu pierwszej instancji przysługuje apelacja do sądu drugiej instancji. Apelację od wyroku sądu rejonowego rozpoznaje sąd okręgowy, a od wyroku sądu okręgowego jako pierwszej instancji - sąd apelacyjny. Rozpoznanie sprawy następuje w składzie trzech sędziów zawodowych. Postanowienia dotyczące postępowania dowodowego na posiedzeniu niejawnym wydaje sąd w składzie jednego sędziego. Apelacja jest środkiem odwoławczym służącym do zaskarżania orzeczeń sądu o charakterze merytorycznym, to jest rozstrzygających o istocie sprawy. Należą do nich: - wyroki końcowe, - wyroki częściowe, - wyroki wstępne, - wyroki łączne - wydane po połączeniu spraw do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia, - wyroki uzupełniające, wyroki zaoczne, jeżeli stroną wnoszącą środek zaskarżenia jest powód, - postanowienia rozstrzygające co do istoty sprawy w postępowaniu nieprocesowym, - wpis w księdze wieczystej oraz wykreślenie. Z tej kategorii wyłączone są postanowienia (wpis, wykreślenie), gdy rozstrzygnięcie co do istoty sprawy wydane zostało przez referendarza sądowego. Wówczas na orzeczenie referendarza sądowego przysługuje skarga. Apelacja może być wniesiona wyłącznie od wyroku (postanowienia co do istoty sprawy w postępowaniu nieprocesowym), nie zaś od jego uzasadnienia, i to orzeczenia istniejącego. Postanowienie o przyznaniu i cofnięciu zwolnienia od kosztów sądowych, o odmowie zwolnienia, o odrzuceniu wniosku o zwolnienie oraz o nałożeniu na stronę obowiązku uiszczenia kosztów i skazaniu na grzywnę, jak również postanowienie o ustanowieniu, cofnięciu ustanowienia, o odrzuceniu wniosku o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego oraz o skazaniu na grzywnę i nałożeniu na stronę obowiązku uiszczenia ich wynagrodzenia sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym w składzie jednego sędziego. W dwuinstancyjnym postępowaniu sądowym kontroli apelacyjnej można poddać tylko rozstrzygnięcie, które wynika z orzeczenia sądu pierwszej instancji. Przy ocenie dopuszczalności apelacji istotne jest, czy sąd pierwszej instancji orzekł o całości żądania objętego wnioskiem. Zaskarżenie nieistniejącego rozstrzygnięcia nie jest dopuszczalne. Nie można oprzeć apelacji na zarzucie, że sąd nie orzekł o całości żądania strony. W takim wypadku stronie przysługuje wniosek o uzupełnienie orzeczenia lub prawo wystąpienia z odrębnym wnioskiem. Strona będzie zawsze miała interes prawny, gdy istnieje obiektywna potrzeba zmiany lub uchylenia orzeczenia w świetle obowiązujących przepisów, a także gdy strona uzyskała dla siebie orzeczenie nieuwzględniające jej żądań i wniosków. Legitymacja do wniesienia apelacji od wyroku przysługuje tylko stronie, której dotyczy ten wyrok, przez co należy rozumieć, że wyrok zawiera rozstrzygnięcie (pozytywne lub negatywne) o żądaniu, z którym ta strona wystąpiła (jako powód) lub które przeciwko niej zostało skierowane (jako pozwanemu). Współpozwanemu w procesie nie przysługuje prawo zaskarżenia wyroku w części oddalającej powództwo (w całości lub w części) w stosunku do pozostałego pozwanego także wówczas, gdy uwzględnienie powództwa (w całości lub w części) w stosunku do innego pozwanego mogłoby mieć wpływ na zakres odpowiedzialności tego skarżącego. Zaskarżenie wyroku w części oddalającej powództwo względem innych pozwanych może nastąpić tylko przez powoda. Współuczestnik (formalny lub materialny) nie jest nigdy legitymowany do zaskarżenia orzeczenia przeciwko innemu współuczestnikowi występującemu po tej samej stronie procesowej, choćby rozstrzygnięcie przez sąd odnośnie do tego drugiego współuczestnika oddziaływało na rozstrzygnięcie odnoszące się do niego. Termin wniesienia apelacji Apelację wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok, w terminie dwutygodniowym od doręczenia stronie skarżącej wyroku z uzasadnieniem. Jeżeli strona nie zażądała uzasadnienia wyroku w terminie tygodniowym od ogłoszenia sentencji, termin do wniesienia apelacji biegnie od dnia, w którym upłynął termin do żądania uzasadnienia. Terminy uważa się za zachowany także wtedy, gdy przed jego upływem strona wniosła apelację do sądu drugiej instancji. W takim wypadku sąd ten niezwłocznie przesyła apelację do sądu, który wydał zaskarżony wyrok. Sąd pierwszej instancji odrzuci na posiedzeniu niejawnym apelację wniesioną po upływie przepisanego terminu, nieopłaconą lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również apelację, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie. Po doręczeniu apelacji stronie przeciwnej sąd pierwszej instancji przedstawia niezwłocznie akta sprawy sądowi drugiej instancji. Strona przeciwna może w ciągu dwóch tygodni od dnia doręczenia apelacji wnieść odpowiedź na apelację wprost do sądu drugiej instancji. Odpowiedź na apelację jest pismem procesowym przygotowawczym, w którym strona przeciwna może podjąć obronę przeciwko zarzutom apelacji, podnieść własne zarzuty, złożyć własne wnioski. Sąd drugiej instancji odrzuca na posiedzeniu niejawnym apelację jeżeli ulegała ona odrzuceniu przez sąd pierwszej instancji. Jeżeli dostrzeże braki, do których usunięcia strona nie była wezwana, zażąda ich usunięcia. W razie nieusunięcia braków w wyznaczonym terminie apelacja ulega odrzuceniu. Wstrzymanie wykonania orzeczenia i zabezpieczenie W razie wniesienia skargi kasacyjnej, gdyby na skutek wykonania orzeczenia stronie mogła być wyrządzona niepowetowana szkoda, sąd drugiej instancji może wstrzymać wykonanie zaskarżonego orzeczenia do czasu ukończenia postępowania kasacyjnego lub uzależnić wykonanie tego orzeczenia - a w razie oddalenia apelacji także orzeczenia sądu pierwszej instancji - od złożenia przez powoda stosownego zabezpieczenia. Postanowienie może być wydane na posiedzeniu niejawnym. Zabezpieczenie może również polegać na wstrzymaniu wydania powodowi sum pieniężnych po ich wyegzekwowaniu od pozwanego lub na wstrzymaniu sprzedaży zajętego majątku. Do czasu upływu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej wstrzymuje się z urzędu sprzedaż nieruchomości. Zmiana miejsca zamieszkania W razie wydania przez sąd drugiej instancji orzeczenia, od którego przysługuje skarga kasacyjna, strony i ich przedstawiciele mają obowiązek, do czasu upływu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, zawiadamiać sąd drugiej instancji o każdej zmianie miejsca zamieszkania. W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt. Z wyrazami szacunku.
Տቦኚኂχխዑ ብо ուሊኤктиЩሓз иքαሷоዐ
З ሾ σимаԱсոκኒника ωսθпсոμеча очеኞ
ዜютፒሱևյ иղ ዶևኽувυВиኬеፗоժ ևμеፀа κоцуፎሹኯоψ
ኆгևσаφω а ዢудօνቨζИֆէβаμуቺ хαсእсноռи зв
przysługuje zażalenie do sądu drugiej instancji (tj. do Sądu Apelacyjnego w (…)), które wnosi się do sądu, który wydał zaskarżone zarządzenie (tj. za pośrednictwem Sądu Okręgowego w W.) w terminie tygodnia od doręczenia zarządzenia z uzasadnieniem”, a także, iż „strona może wnieść zażalenie tylko w sytuacji, gdy W każdej sprawie cywilnej, która podlega rozpoznaniu przez sąd lub sąd polubowny można żądać udzielenia zabezpieczenia. Ważne jest, że sąd może udzielić zabezpieczenia przed wszczęciem postępowania (głównego) lub w jego toku. Wybór zależy od strony. *** Nie masz czasu przeczytać całego wpisu? Zobacz nasze e-booki kancelarii, które możesz pobrać i przeczytać w wolnej chwili, w drodze do pracy, w drodze po dzieci, w podróży itp. *** Co do zasady udzielenia zabezpieczenia może żądać każda strona (w postępowaniu procesowym) lub uczestnik postępowania (w postępowaniu nieprocesowym), jeżeli uprawdopodobni roszczenie oraz interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia. Wyjątkiem od tej zasady są sprawy z zakresu zabezpieczenia alimentów – w sprawach tych podstawą zabezpieczenia jest jedynie uprawdopodobnienie istnienia roszczenia. Czy wiesz co zrobić, gdy odbierzesz z sądu postanowienie o zabezpieczeniu w sprawie o alimenty? Sposób doręczenia postanowienia o zabezpieczeniu alimentów Często do kancelarii zgłaszają się osoby, które nie wiedzą co zrobić z otrzymanym postanowieniem o zabezpieczeniu roszczenia alimentacyjnego lub roszczenia o przyczynianie się do zaspokojenia potrzeb rodziny i zazwyczaj zaskoczone są takim obrotem spraw w małżeństwie lub między partnerami będącymi rodzicami. No cóż, bywa, życie pisze różne scenariusze. Bezpośrednie doręczenie takiego postanowienia wynika z tego, że w sprawach o alimenty sąd z urzędu, czyli sam z własnej inicjatywy, doręcza stronom odpis postanowienia o zabezpieczeniu. Takie postanowienie sądu zapada na posiedzeniu niejawnym, czyli bez udziału stron, oraz podlega zaskarżeniu w drodze zażalenia. Zasady związane z zaskarżeniem postanowienia o zabezpieczeniu zmieniły się wraz z wejściem w życie tzw. dużej nowelizacji procedury cywilnej od dnia 7 listopada 2019 r. Obecnie na postanowienie sądu I instancji w przedmiocie zabezpieczenia przysługuje zażalenie, które rozpoznawane jest przez sąd, który wydał zaskarżone postanowienie, ale w innym składzie. Jest to tzw. zażalenie poziome (w slangu prawniczym coraz częściej nazywane „poziomka” 🙂 ). Jeszcze do niedawna zażalenie było rozpoznawane przez sąd II instancji, którym w przypadku postanowienia sądu rejonowego był sąd okręgowy, a w przypadku sądu okręgowego był sąd apelacyjny. Teraz, gdy np. w sprawie o przyczynianie się do zaspokojenia potrzeb rodziny postanowienie o zabezpieczeniu wyda sąd rejonowy to też ten sąd będzie rozpoznawał zażalenie na to postanowienie. W sprawie o rozwód, gdy sąd okręgowy wyda postanowienie o zabezpieczeniu w zakresie alimentów na czas trwania postępowania, to zażalenie na takie postanowienie również rozpoznawał będzie sąd okręgowy. W obu przypadkach inny skład tego samego sądu rozpatrzy zażalenie. O alimentach w trakcie sprawy rozwodowej można przeczytać we wpisie współpracującej z kancelarią mec. Barbary Witeckiej „Czy mogę otrzymywać alimenty w trakcie trwania sprawy rozwodowej?„. Termin do wniesienia zażalenia wynosi obecnie co do zasady tydzień od dnia doręczenia postanowienia z uzasadnieniem (wyjątkiem jest tu sytuacja, gdy sąd odstępuje od uzasadnienia postanowienia i wtedy termin liczony jest inaczej). Nie można jednak zapominać, że sąd sam z własnej inicjatywy nie prześle obecnie uzasadnienia swojego postanowienia wydanego na posiedzeniu niejawnym. Dlatego trzeba złożyć i prawidłowo opłacić wniosek o uzasadnienie postanowienia zgłoszony w terminie tygodnia od dnia doręczenia postanowienia. Chcę złożyć zażalenie i co dalej? W sprawach rodzinnych często dochodzi do udzielenia zabezpieczenia roszczenia alimentacyjnego (takim jest też roszczenie o przyczynianie się do zaspokojenia potrzeb rodziny wynikające z art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Może zdarzyć się, że w postanowieniu o zabezpieczeniu nałożony zostaje obowiązek zapłaty na rzecz żony, męża lub dzieci (do rąk matki albo ojca) dużej kwoty. Może okazać się, że zarobki nie pozwalają na zapłatę tak dużej kwoty lub powodować szkodę. Co można zrobić? Należy wraz z zażaleniem wnieść wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia do czasu rozstrzygnięcia zażalenia. To od sądu zależy, czy pozytywnie rozpatrzy taki wniosek. Warto o tym pamiętać, ponieważ postanowieniu o zabezpieczeniu roszczenia, które podlega wykonaniu w drodze egzekucji, sąd nadaje klauzulę wykonalności z urzędu. W praktyce oznacza to, że z takim postanowieniem uprawniona osoba może pójść do komornika i w drodze egzekucji komorniczej ściągać należności. Tak może być przy założeniu, że np. alimenty wynikające z postanowienia o zabezpieczeniu nie byłyby płacone dobrowolnie. Roszczenie odszkodowawcze Na pomoc osobom zobowiązanym do zapłaty należności w związku z wydaniem przez sąd postanowienia o zabezpieczeniu przychodzą przepisy procedury cywilnej. W przypadku gdy powództwo bądź wniosek oddalono lub postępowanie umorzono, można dochodzić od uprawnionego roszczenia o naprawienie szkody wyrządzonej wykonaniem zabezpieczenia. Innymi słowy – jeżeli np. w sprawie o rozwód, gdzie stroną inicjującą postępowanie była żona, zostało wydane postanowienie o zabezpieczeniu roszczenia alimentacyjnego i powództwo oddalono, to mąż płacący na podstawie wydanego postanowienia o zabezpieczeniu należności, będzie mógł wystąpić z roszczeniem o naprawienie szkody wyrządzonej wykonaniem zabezpieczenia. *** W ramach działalności kancelarii zajmujemy się prowadzeniem szeroko rozumianych spraw rodzinnych. W razie potrzeby udzielenia pomocy prawnej prosimy o kontakt. *** Przeczytaj więcej wpisów na blogu z zakresu prawa rodzinnego: Od 1 lipca 2019 r. świadczenie wychowawcze 500+ bez wymogu ustalenia alimentówJak prawnie dokonać uzgodnienia płciRozwód. Kiedy sąd orzeka o ustaniu małżeństwaBrak rozwodu pomimo faktycznego zupełnego i trwałego rozkładu pożycia małżeńskiegoKontakty z wnukamiTrybunał Konstytucyjny o opiniowaniu przez RODK Apelacja od postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku powinna być złożona w terminie trzytygodniowym od ogłoszenia sentencji. Gdy żaden z uczestników apelacji nie wniesie, postanowienie się uprawomacnia. REKLAMA. Apelacja jest trudniejsza do sporządzenia od wniosku o stwierdzenie nabycia spadku, dlatego gdy nie czujemy się na Sygn. akt II Cz 11/16 P O S T A N O W I E N I E Dnia 9 grudnia 2016 rokuSąd Okręgowy w Białymstoku II Wydział Cywilny Odwoławczyw składzie następującym: Przewodniczący: SSO J (ref.) Sędziowie: SSO B SSO Bpo rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2016 roku w Białymstokuna posiedzeniu niejawnymsprawy egzekucyjnej z wniosku wierzycieli Edyty, ABC R Sp. z w Bydgoszczy, Skarbu Państwa - Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, Prokura Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w Warszawie, Andrzeja C, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Mońkach, Intrum Iustitia Debt Fund 1 Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego Niestandaryzowanego Funduszu Sekurytyzacyjnego, Komornika Sądowego J przy Sądzie Rejonowym w Białymstoku, Edwarda B, HTE B Sp. z , Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Białymstoku i Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Białymstoku Zastępcę Asesora Magdę M-Tz udziałem dłużnika Elżbiety S o świadczenie pieniężnena skutek zażalenia dłużnika od postanowienia Sądu Rejonowego w Białymstokuz dnia 19 sierpnia 2016 r. sygn. akt II Co 24/14 p o s t a n a w i a: oddalić zażalenie. UZASADNIENIE Zaskarżonym postanowieniem z dnia 19 sierpnia 2016 roku Sąd Rejonowy w Białymstoku udzielił przybicia własności nieruchomości oznaczonej numerem 329/4 o powierzchni 1,7647 ha zabudowanej dwukondygnacyjnym budynkiem głównym z częściowym podpiwniczeniem o charakterze usługowym i konstrukcji murowanej w zabudowie wolnostojącej o łącznej powierzchni użytkowej m2, budynkiem gospodarczym w stanie surowym o powierzchni 120 m2 i budynkiem gospodarczym o powierzchni 44 m2, położonej w miejscowości Szpakowo 4, gmina Jaświły, powiat moniecki, województwo podlaskie, dla której w Sądzie Rejonowym w Białymstoku prowadzona jest księga wieczysta BI1B//00126189/5, na rzecz wierzyciela egzekwującego w sprawie sygn. akt JO Km /12 Andrzeja C, przejmującego wyżej wymienioną nieruchomość na własność w trybie art. 984 § 1 za cenę dwóch trzecich części sumy oszacowania, tj. kwotę zł, na podstawie wniosku o przejęcie nieruchomości na własność z dnia 29 lipca 2015 roku. Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła dłużniczka Elżbieta S zaskarżając orzeczenie w całości. Skarżąca zarzuciła rozstrzygnięciu:1) nieprawidłowe i niewyczerpujące ustalenie kręgu uczestników przedmiotowego postępowania; 2) nie doręczenie wszystkim uczestnikom postępowania odpisów wniosku Andrzeja C o przejęcie nieruchomości na własność z dnia 29 lipca 2015 roku;3) naruszenie praw skarżącej poprzez brak możliwości zaspokojenia wierzycieli;4) naruszenie praw pozostałych wierzycieli skarżącej poprzez uniemożliwienie ich zaspokojenia;5) rażące naruszenia przepisów ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 roku o kształtowaniu ustroju rolnego, mianowicie art. 2a poprzez przeniesienie własności nieruchomości w drodze czynności sądowej na osobę niespełniającej wymagań w ustawie tej podstawie skarżąca domagała się:1) uchylenia zaskarżonego postanowienia i przekazania sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpatrzenia;2) w przypadku stwierdzenia nieważności postępowania o uchylenie wszystkich czynności dotkniętych nieważnością;3) zawieszenie dalszych czynności egzekucyjnych wierzycieli egzekwujących do czasu rozstrzygnięcia przedmiotowego zażalenia4) zasądzenie od wierzycieli egzekwujących na rzecz skarżącej kosztów postępowania zażaleniowego. W odpowiedzi na zażalenie Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Białymstoku Zastępca Asesor M M-T wniosła o jego oddalenie w Okręgowy zważył, co następuje: Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie. Sąd Okręgowy podziela stanowisko Sądu I instancji, iż w okolicznościach niniejszej sprawy zostały spełnione przesłanki art. 984 § 1 uzasadniające przejęcie przedmiotowej nieruchomości na rzecz wierzyciela egzekwującego i hipotecznego w sprawie JO Km 7257/12 Andrzeja C, a w dalszej kolejności uprawniające do udzielenia przybicia na jego rzecz zgodnie z art. 989 do art. 984 § 1 jeżeli również na drugiej licytacji nikt nie przystąpi do przetargu, przejęcie nieruchomości na własność może nastąpić w cenie nie niższej od dwóch trzecich części sumy oszacowania, przy czym prawo przejęcia przysługuje wierzycielowi egzekwującemu i hipotecznemu oraz współwłaścicielowi. Z kolei art. 989 stanowi, iż w sytuacji, gdy przejęcie nieruchomości na własność ma nastąpić po niedojściu do skutku drugiej licytacji, sąd udzieli przybicia na rzecz przejmującego nieruchomość po wysłuchaniu wnioskodawcy oraz uczestników, jeżeli stawią się na posiedzenie. Odnosząc powyższe do niniejszej sprawy należy wskazać, iż nikt nie przystąpił do drugiej licytacji działki zabudowanej oznaczonej numerem 329/4 i chociaż dwie osoby wpłaciły rękojmię, to jedna z nich nie stawiła się na licytację, a druga oświadczyła, iż odstępuje od licytacji. Z kolei Andrzej C jako wierzyciel egzekwujący i hipoteczny był osobą uprawnioną do złożenia wniosku o przejęcie nieruchomości na własność i stosowny wniosek złożył w terminie dołączając do niego potwierdzenie wpłaty rękojmi. W tym stanie rzeczy Sąd Rejonowy udzielił przybicia na rzecz przejmującego nieruchomość po uprzednim wysłuchaniu wnioskodawcy oraz uczestników, które miało miejsce w dniu 20 listopada 2015 roku. Odnosząc się do zarzutów sformułowanych przez skarżącą w zażaleniu należy stwierdzić, iż są one nieuzasadnione. Co do zarzucanego niedoręczenia przez Sąd uczestnikom postępowania egzekucyjnego wniosku Andrzeja C o przejęcie nieruchomości na własność z dnia 29 lipca 2015 roku, to brak jest w tym zakresie ustawowego obowiązku. Z art. 984§ 2 wynika, że wniosek o przejęcie nieruchomości wierzyciel powinien złożyć sądowi w ciągu tygodnia po licytacji, składając jednocześnie rękojmię, chyba że ustawa go od niej zwalnia. Z kolei zgodnie z § 3 powołanego przepisu jeżeli kilku wierzycieli składa wniosek o przejęcie, pierwszeństwo przysługuje temu, kto zaofiarował cenę wyższą, a przy równych cenach - temu, czyja należność jest Okręgowy stwierdza ponadto, iż wydanie zaskarżonego postępowania nie narusza praw skarżącej ani praw wierzycieli poprzez brak możliwości zaspokojenia wierzycieli w procesie restrukturyzacyjnym. Trzeba zaznaczyć, iż Sąd Rejonowy w Białymstoku w sprawie VIII GR 13/16 mocą postanowienia z dnia 12 października 2016 roku otworzył przyspieszone postępowanie układowe dłużnika Elżbiety S prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą Elżbieta S Dom opieki nad osobami starszymi Z, Catering S (k. 254). Następnie na mocy postanowienia z dnia 2 listopada 2016 roku w sprawie VIII GRp 5/16 Sędzia Komisarz Sądu Rejonowego w Białymstoku na podstawie art. 260 ust. 2 ustawy z dnia 15 maja 2015 roku prawo restrukturyzacyjne ( z 2015 rpoku, poz. 978 ze zm.) zawiesił na okres trzech miesięcy postępowania egzekucyjne prowadzone wobec dłużnika Elżbiety S m. in. przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Białymstoku Zastępcę Asesor w sprawie Km 7257/12. W tym stanie rzeczy postępowanie egzekucyjne w niniejszej sprawie jest zawieszone na okres trzech miesięcy, co oznacza, iż nie mogą być podejmowane kolejne czynności egzekucyjne. Wymaga natomiast podkreślenia, że zawieszenie postępowania nie wpływa na już dokonane czynności, chyba że sąd uzna za celowe ich uchylenie, przy czym nie dotyczy to jednak zajęcia. Zgodnie z art. 821 § 2 jeżeli dłużnik zabezpieczy spełnienie swego obowiązku, sąd może uchylić dokonane czynności egzekucyjne, z wyjątkiem zajęcia. W ocenie Sądu Okręgowego bezzasadny pozostaje też zarzut Elżbiety S co do naruszenia zaskarżonym postanowieniem przepisu art. 2a ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 roku o kształtowaniu ustroju rolnego ( 2012, poz. 803 ze zm.), poprzez udzielenie przybicia własności przedmiotowej nieruchomości na rzecz osoby, która nie spełnia wymagań określonych w powołanej ustawie. Należy stwierdzić, iż skarżona czynność pozostaje poza dyspozycją powyższego przepisu. Udzielenie przybicia nie powoduje bowiem przeniesienia prawa własności nieruchomości. Skutek ten następuje dopiero w wyniku uprawomocnienia się postanowienia o przysądzeniu własności nieruchomości, które zgodnie z art. 999 § 1 przenosi własność na nabywcę i jest tytułem do ujawnienia na rzecz nabywcy prawa własności w katastrze nieruchomości oraz przez wpis w księdze wieczystej lub przez złożenie dokumentu do zbioru dokumentów. Prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności jest przy tym tytułem wykonawczym do wprowadzenia nabywcy w posiadanie nieruchomości i opróżnienia znajdujących się na tej nieruchomości pomieszczeń bez potrzeby nadania mu klauzuli należy też zaznaczyć, że bez znaczenia dla oceny prawidłowości zaskarżonego postanowienia pozostaje stanowisko skarżącej, w którym kwestionuje ona wysokość ceny, za którą nastąpiło przejęcie nieruchomości. Należy zaznaczyć, iż zaoferowana przez wierzyciela egzekwującego Andrzeja C cena spełnia wymogi art. 984 § 1 równa jest bowiem kwocie dwóch trzecich części sumy oszacowania. Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art. 385 w zw. z art. 397 § 2 i art. 13 § 2 oddalił zażalenie jako bezzasadne. zażalenie na postanowienie w sprawie egzekucyjnej prawnik Białystok cennik porad prawnych w sprawach egzekucyjnych pomoc prawna adwokat Białystok cena usługi pomoc w prowadzeniu spraw egzekucyjnych kancelaria adwokacka w Białymstoku w tym momencie kierowca powinien złożyć do Sądu zażalenie na postanowienie o zatrzymania prawa jazdy – w terminie 7 dni od otrzymania postanowienia o zatrzymaniu prawa jazdy rozpoznanie przez Sąd zażalenia na postanowienie o zatrzymaniu dokumentu prawa jazdy, a w konsekwencji utrzymanie w mocy zaskarżonego postanowienia albo nakazanie Zażalenie przysługuje na każde postanowienie sądu pierwszej instancji w przedmiocie zabezpieczenia. Mowa tu przede wszystkim o postanowieniu o udzieleniu zabezpieczenia oraz o postanowieniu w przedmiocie oddaleniu wniosku o zabezpieczenie. Zażalenie można też wnieść na postanowienia o uchyleniu lub zmianie prawomocnego postanowienia, którym udzielono zabezpieczenia, czy postanowienia stwierdzające upadek zabezpieczenia lub oddalające wniosek o stwierdzenie upadku każdym z wymienionych wyżej wypadków zasady wnoszenia i rozpoznania zażalenia są takie i gdzie wnosić zażalenie?Jak wskazuje Paweł Wiśniewski w "Zażalenie na postanowienie sądu pierwszej instancji o zabezpieczeniu" termin na wniesienie zażalenia wynosi tydzień liczony od:dnia doręczenia postanowienia z uzasadnieniem,dnia ogłoszenia postanowienia wydanego na posiedzeniu jawnym, jeśli sąd odstąpił od jego uzasadnienia,dnia doręczenia postanowienia bez uzasadnienia wydanego na posiedzeniu niejawnym, jeśli sąd odstąpił od jego o zabezpieczeniu wydane na posiedzeniu niejawnym podlegają doręczeniu przede wszystkim uprawnionemu, zaś obowiązanemu niektóre postanowienia nie są doręczane, albo doręcza je inny podmiot, jak organ egzekucyjny przystępujący do wykonania zabezpieczenia, czy sąd wieczystoksięgowy dokonujący wpisu ostrzeżenia w księdze wieczystej. Zażalenie na postanowienie sądu pierwszej instancji o zabezpieczeniu składa się do sądu, który wydał postanowienie, albowiem ten sąd jest właściwy do rozpoznania zażalenia. Jeżeli wniosek o zabezpieczenie został zgłoszony w toku postępowania przed sądem drugiej instancji i ten sąd rozstrzygał o wniosku, to wydane postanowienie jest niezaskarżalne. Kiedy sąd oddali zażalenie?Sąd oddali zażalenie, jeśli uzna, że sąd pierwszej instancji wydał postanowienie odpowiadające prawu i prawidłowo ocenił zaoferowany przez uprawnionego materiał dowodowy, a w szczególności gdy zaskarżonym postanowieniem:oddalono wniosek o zabezpieczenie, jeśli uzna, że uprawniony nie uprawdopodobnił swojego roszczenia lub interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia,udzielono zabezpieczenia, jeśli uzna, że uprawniony uprawdopodobnił roszczenie oraz interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia, a zastosowany sposób zabezpieczenia jest właściwy, tj. zapewni uprawnionemu należytą ochronę prawną, a obowiązanego nie obciąży ponad sąd uchyli zaskarżone postanowienie?Uchylenie zaskarżonego postanowienia wchodzi w grę tylko, gdy zachodzi nieważność postępowania, a więc przede wszystkim, jeżeli:droga sądowa była niedopuszczalna,w chwili złożenia wniosku któraś ze stron nie miała zdolności sądowej lub procesowej,w chwili złożenia wniosku uprawniony nie miał organu powołanego do jego reprezentowania lub przedstawiciela ustawowego, albo gdy pełnomocnik uprawnionego nie był należycie umocowany,jeżeli w zakresie tego samego roszczenia między tymi samymi stronami udzielono już zabezpieczenia we wnioskowany sposób,jeżeli skład sądu orzekającego był sprzeczny z przepisami prawa albo jeżeli w rozpoznaniu sprawy brał udział sędzia wyłączony z mocy ustawy,zabezpieczeniu orzekł sąd rejonowy w sprawie, w której sąd okręgowy jest właściwy bez względu na wartość przedmiotu Kowalskiproduct manager Działu Legal „Czy właściwość funkcjonalna sądu rejonowego, w którego okręgu prowadzi się postępowanie, do rozpoznania zażalenia na postanowienie prokuratora w przedmiocie środka zapobiegawczego (art. 252 § 2 k.p.k.), obejmuje również rozpoznanie zażalenia na postanowienie prokuratora w przedmiocie wniosku o zmianę lub uchylenie środka zapobiegawczego, a jeżeli tak to czy w zakres tej

Od zażalenia na postanowienie w przedmiocie sprostowania albo odmowy sprostowania orzeczenia pobiera się opłatę określoną w art. 19 ust. 3 pkt 2 w związku z art. 13 KSCU. Takie stanowi zajął SN w uchwale z r. (III CZP 86/19), rozpoznając zagadnienie prawne przedstawione przez Sąd Apelacyjny: „Czy zażalenie na postanowienie w przedmiocie wniosku o sprostowanie orzeczenia podlega opłacie podstawowej w wysokości 30 zł wynikającej z art. 14 ust. 1 KSCU, czy też opłacie stosunkowej obliczonej w oparciu o art. 19 ust. 3 pkt 2 w zw. z art. 13 tej ustawy?” Stan faktyczny Pozwana spółka w sprawie o zapłatę kwoty zł, złożyła zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego dotyczące sprostowania wyroku tego Sądu, uiszczając opłatę podstawową od zażalenia w kwocie 30 zł. Przewodniczący zarządzeniem ustalił opłatę od zażalenia na kwotę 905 zł i wezwał pozwaną do uzupełnienia opłaty przez uiszczenie kwoty 875 zł. W motywach zarządzenia stwierdził, że od zażalenia pobiera się opłatę stosunkową na podstawie art. 19 ust. 3 pkt 2 KSCU. Piąta część opłaty stosunkowej od zażalenia wynosi 905 zł, co uzasadniało wezwanie skarżącej do uzupełnienia brakującej opłaty. Sąd Apelacyjny powziął wątpliwości, przedstawione w pytaniu prawnym do Sądu Najwyższego. Prawo i postępowanie cywilne – najczęściej wybierane moduły w Systemie Legalis Sprawdź Stanowisko SN – nowelizacja KPC Postanowienie o przedstawieniu zagadnienia prawnego zostało wydane r., a r. weszła w życie nowelizacja postępowania cywilnego. SN w pierwszej kolejności odniósł się do kwestii przedmiotowości postępowania zażaleniowego. Przepis art. 394 § 1 pkt 8 KPC, w myśl którego na sprostowanie lub wykładnię orzeczenia albo ich odmowę przysługiwało zażalenie do sądu drugiej instancji, został r. zastąpiony przez art. 3941a§ 1 pkt 8 KPC, który wprowadza w tym zakresie zażalenie do innego składu sądu pierwszej instancji. Nie dezaktualizuje to jednak przedstawionego przez Sąd Apelacyjny zagadnienia prawnego, skoro zażalenie na drugie postanowienie o sprostowaniu zostało wniesione r., a zgodnie z art. 9 ust. 4 ustawy nowelizującej z r. do rozpoznania środków odwoławczych wniesionych i nierozpoznanych przed dniem wejścia w życie tej ustawy stosuje się przepisy kodeksu postępowania cywilnego w brzmieniu dotychczasowym. Przyjąć zatem należy, że mimo zniesienia zażalenia dewolutywnego na sprostowanie (odmowę sprostowania) orzeczenia sądu pierwszej instancji nadal mają zastosowanie przepisy prawa procesowego obowiązujące przed wejściem w życie ustawy nowelizującej. Właściwym do jego rozpoznania pozostaje zatem sąd drugiej instancji, który aktualnie stoi przed zagadnieniem powstałym przy rozpoznawaniu innego zażalenia na zarządzenie przewodniczącego nakładające na pozwaną obowiązek uiszczenia opłaty sądowej. W stanie prawnym obowiązującym przed r. w orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjęto, że od zarządzenia takiego, jako dotyczącego „wymiaru opłaty” (art. 394 § 1 pkt 9 KPC) przysługuje zażalenie. Po wejściu w życie ustawy nowelizującej art. 394 § 1 pkt 9 KPC został jednak uchylony, a zażalenie w tym zakresie nie zostało przewidziane ani w art. 394 § 1 pkt 6 KPC, ani w art. 3941a KPC regulujących obecnie zażalenia na postanowienia i zarządzenia w przedmiocie opłat i kosztów. Strona ma natomiast możliwość kwestionowania wysokości nałożonej na nią opłaty w ramach zaskarżenia rozstrzygnięcia o zwrocie (odrzuceniu) pisma. Skoro jednak zażalenie zostało wniesione i nierozpoznane przed r., zgodnie z art. 9 ust. 4 ustawy nowelizującej z r. powinno być rozpoznane przez sąd drugiej instancji z zastosowaniem przepisów dotychczasowych. Na podstawie ustawy nowelizującej z r. zmianie uległ także objęty zagadnieniem prawnym art. 13 KSCU. Przed nowelizacją w sprawach o prawa majątkowe pobierana była opłata stosunkowa w wysokości 5% wartości przedmiotu sporu (zaskarżenia). Od r. (art. 17 pkt 1 ustawy nowelizującej z r.) jeżeli wartość przedmiotu sporu (zaskarżenia) nie przewyższa zł pobierana jest opłata stała według stawek widełkowych (art. 13 ust. 1 KSCU), a po przekroczeniu tej granicy opłata stosunkowa wynosząca 5% tej wartości. Zmiana ta nie ma jednak istotnego znaczenia dla odpowiedzi na przedstawione przez Sąd Apelacyjny zagadnienie prawne. Nie dotyczy ono bowiem kwestii, czy – w razie zastosowania art. 19 ust. 3 pkt 2 KSCU – przysługującą od zażalenia piątą część opłaty liczy się od opłaty stosunkowej czy stałej. Nie budzi ona wątpliwości, ponieważ o charakterze opłaty od zażalenia pośrednio decyduje art. 13 KSCU, z którego wprost wynika, czy opłata ma charakter stały czy stosunkowy. Zagadnienie prawne pozostaje zatem aktualne niezależnie od tego, czy chodzi o jedną piątą opłaty stosunkowej (art. 13 ust. 1 KSCU w brzmieniu przed r., art. 13 ust. 2 KSCU obowiązujący obecnie), czy też o jedną piątą opłaty stałej (art. 13 ust. 1 KSCU obowiązujący obecnie). Stanowisko SN – meritum Przepis art. 13 ust. 1 KSCU stanowi, że opłacie podlega pismo, jeżeli przepis ustawy przewiduje jego pobranie, a art. 3 ust. 2 pkt 2 KSCU precyzuje, że opłacie podlega między innymi zażalenie. Zwolnienie z opłaty musi wynikać wprost z określonych przepisów KSCU. W tej kategorii spraw nie znajduje się zażalenie na postanowienie w przedmiocie sprostowania orzeczenia. Wysokość opłaty od zażalenia w postępowaniu cywilnym reguluje art. 19 ust. 3 pkt 2 KSCU, zgodnie z którym opłata od zażalenia wynosi piątą część opłaty, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Jest to przepis ogólny regulujący wysokość opłaty od wszystkich zażaleń przewidzianych w KPC. Żaden przepis szczególny nie reguluje odmiennie wysokości opłaty od zażalenia na postanowienie o sprostowaniu lub odmowie sprostowania orzeczenia za wyjątkiem art. 23 pkt 2 KSCU, który dotyczy między innymi zażaleń w sprawie, w której postępowanie nieprocesowe zostało wszczęte z urzędu. Wyjątkiem od zasady wyrażonej w art. 19 ust. 3 pkt 2 KSCU jest art. 22 KSCU. Przyjęty przez ustawodawcę w art. 22 KSCU katalog zażaleń od których pobierana jest niewygórowana opłata stała w kwocie 100 zł (40 zł w stanie prawnym przed r.) wskazuje, że są to zażalenia które w większości dotyczą spraw porządkowych oraz praw i obowiązków podmiotów nie będących stronami postępowania. Zażalenie na postanowienie o sprostowaniu lub odmowie sprostowania orzeczenia nie zostało jednak objęte tę regulacją, co prowadzi do jednoznacznego wniosku, że ustawodawca nie uznał za uzasadnione wyłączania zażaleń na tego rodzaju orzeczenia z ogólnego uregulowania art. 19 ust. 3 pkt 2 KSCU. Zgodnie natomiast z art. 14 ust. 1 KSCU opłatę podstawową w kwocie 30 zł pobiera się w sprawach, w których przepisy nie przewidują opłaty stałej, stosunkowej lub tymczasowej. Artykuł 19 ust. 3 pkt 2 KSCU przewiduje jednak, że piątą część opłaty pobiera się od zażalenia, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Artykuł 14 ust. 1 KSCU nie może być zatem zastosowany wprost do opłaty od zażalenia na postanowienie o sprostowaniu (odmowie sprostowania) orzeczenia, skoro jednoznacznie z niego wynika, że opłatę podstawową pobiera się w sprawach „w których przepisy nie przewidują opłaty stałej, podstawowej lub tymczasowej”, a art. 19 ust. 3 pkt 2 KSCU stanowi, że od zażalenia pobiera się piątą część opłaty (w obecnym stanie prawnym – stałej lub stosunkowej). Nie ma też podstaw do stosowania go w drodze analogii, skoro nie istnieje w tym zakresie luka w prawie, a badana sytuacja jest jednoznacznie uregulowana w art. 19 ust. 3 pkt 2 KSCU. Dla przyjęcia, że do zażaleń w kwestiach incydentalnych przysługuje opłata podstawowa zgodnie z art. 14 ust. 1 KSCU trzeba byłoby uznać, że zażalenia incydentalne nie podlegają hipotezie art. 19 ust. 3 pkt 2 KSCU. Inaczej rzecz ujmując należałoby przyjąć, że wymienione w art. 14 ust. 1 KSCU pojęcie sprawy, w której przepisy nie przewidują opłaty stałej, stosunkowej lub tymczasowej, obejmuje także postępowanie incydentalne prowadzone na skutek zażalenia na postanowienia wydawane z urzędu lub na skutek rozpoznania wniosku, który nie podlega jakiejkolwiek opłacie. Przeczy temu jednak jednoznacznie nie tylko wykładnia językowa, ale i systemowa – gdyby tak było, zbędny byłby art. 22 KSCU, który określa od jakich zażaleń incydentalnych przysługuje opłata stała w kwocie 100 zł. Do przeciwnych wniosków nie prowadzi wykładnia funkcjonalna. Postanowienie co do sprostowania orzeczenia jest z reguły wydawane z urzędu (art. 350 § 1 i 3 KPC), ale postępowanie w tym przedmiocie może być zainicjowane również na wniosek strony, który nie podlega opłacie (art. 3 ust. 1 KSCU). Ma to swoje uzasadnienie w tym, że założeniem instytucji sprostowania jest doprowadzenie treści orzeczenia do prawidłowego brzmienia zamieszczonych w nim sformułowań wywołanych niedokładnościami, błędami pisarskimi, rachunkowymi lub innymi oczywistymi omyłkami wywołanymi w założeniu przez sąd. Sprzeczne z istotą tej instytucji byłoby zatem żądanie opłaty za wyeliminowanie popełnionych przez skład orzekający oczywistych omyłek w orzeczeniach. Sąd Najwyższy wskazał, że odróżnienia przy tym wymaga złożenie nie podlegającego opłacie wniosku o sprostowanie orzeczenia mającego prowadzić do wyeliminowania oczywistych omyłek w jego treści, od złożenia zażalenia na orzeczenie o sprostowaniu (odmowie sprostowania), które zawsze pociąga za sobą określone koszty i wiąże się ze zwiększonym nakładem pracy sądu. W postępowaniu zażaleniowym strona zmierza do ukształtowania treści orzeczenia w wyniku sprostowania w sposób odpowiadający jej interesom procesowym. Odmienne stanowisko SN W omawianym orzeczeniu SN wskazał, że nie zasługuje na podzielenie stanowisko przeciwne wyrażone przez Sąd Najwyższy w uchwale z r., III CZP 39/10 i zaaprobowane w postanowieniu Sądu Najwyższego z r., I CZ 66/10, w którym analizowano zbliżone zagadnienie dotyczące wysokości opłaty od zażalenia na postanowienie o odmowie sporządzenia uzasadnienia wyroku i doręczenia wyroku z uzasadnieniem i przyjęto, że pobiera się od niego opłatę podstawową. Zagadnienie, które było przedmiotem badania Sądu Najwyższego, jest bardzo praktycznym problemem wielu profesjonalnych pełnomocników – zwłaszcza, że orzecznictwo Sądu Najwyższego nie było do tej pory jednolite. Omawiane orzeczenie te wątpliwości ma wyeliminować. SN opowiedział się bowiem wprost, że zażalenie podlega 1/5 opłaty stosunkowej, o ile przepis KSCU wyraźnie nie wskazuje na inny sposób ustalenia opłaty. Wyjątek od zasady uiszczania opłaty musi być jednoznacznie skonstruowany. Wszystkie aktualności po zalogowaniu. Nie posiadasz dostępu? Przetestuj. Sprawdź

na skutek zażalenia uczestnika postępowania na postanowienie Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 14 grudnia 2016 r., sygn. akt I Co 1355/16. p o s t a n a w i a: I. zmienić zaskarżone postanowienie ten sposób, że wniosek oddalić i zasądzić od wnioskodawcy na rzecz uczestnika postępowania 120 zł kosztów postępowania; II.

Zobacz: Rozdział 2. Zażalenie Wrocław, r Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział Gospodarczy za pośrednictwem, Sądu Rejonowego we Wrocławiu Powód: Jan Nowak ul. Kacza 12 Wrocław Wpis do ewidencji 123456 UM we Wrocławiu Pozwany: “INKA” ul. Kocia 12 we Wrocławiu Sgn. akt 123/aa/00 Wartość przedmiotu zaskarżenia: 222 zł. Zażalenie powoda na postanowienie Sadu Rejonowego we Wrocławiu zawarte w pkt 4 wyroku z dnia r., sgn. akt 123/aa/00 Zaskarżam orzeczenie Sądu Rejonowego we Wrocławiu o kosztach procesowych, zawarte w powyższym wyroku, doręczonym w dniu r., i wnoszę : 1. Zmianę zaskarżonego orzeczenia o kosztach i zasadzenia od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu w kwocie 222 zł 2. Zasadzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych Uzasadnienie Sąd Rejonowy we Wrocławiu wyrokiem z dnia r. rozstrzygnął spór o zapłatę należności za transport i z dochodzonej przez powoda kwoty 777 zł zasądził kwotę 776 zł a koszty postępowania zniósł wzajemnie. Sąd pierwszej instancji nie uwzględnił faktu, że zasądzoną na rzecz powoda kwotę strony ustaliły w czasie sporu, dokonując wspólnie obrachunku należności za usługi transportowe. Przepis art. 100 stanowi, że sąd może kosztami procesu obciążyć jedną ze stron w przypadku częściowego uwzględnienia żądania pozwu, jeżeli określenie należnej sumy zależało od wzajemnego obrachunku. Wobec powyższego zażalenie jest uzasadnione. ............................................../Jan Nowak/ 2) uprawomocnienie się postanowienia sądu o oddaleniu wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu; 3) doręczenie skarżącemu postanowienia oddalającego zażalenie na postanowienie o oddaleniu wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu. 5. Skarga konstytucyjna jest wolna od opłaty sądowej. 6. Zażalenie jest środkiem odwoławczym kierowanym do sądu drugiej instancji, służącym do zaskarżania postanowień sądu pierwszej instancji kończących postępowanie w sprawie, a także postanowień sądu pierwszej instancji i zarządzeń przewodniczącego, które zostały w sposób enumeratywny wymienione w Kodeksie postępowania cywilnego. W określonych przypadkach zażalenie przysługuje do Sądu Najwyższego. Gdzie i w jakim terminie należy wnieść zażalenie Zażalenie wnosi się do sądu drugiej instancji ale za pośrednictwem sądu który wydał skarżone postanowienie (pismo zawierające zażalenie należy złożyć do sądu, który wydał zaskarżone postanowienie). Termin do wniesienia zażalenia jest tygodniowy i liczy się go od dnia: doręczenia stronie odpisu zaskarżonego postanowienia z uzasadnieniem (taka sytuacja ma miejsce gdy postanowienie wydane zostało na posiedzeniu niejawnym) ogłoszenia zaskarżonego postanowienia (w przypadku, gdy postanowienie sąd wydał na posiedzeniu jawnym) jeżeli strona nie zażądała w terminie tygodniowym doręczenia jej tego postanowienia wraz z uzasadnieniem doręczenia stronie na jej wniosek odpisu tego skarżonego postanowienia wraz z uzasadnieniem. Przeczytaj też: Skarga na orzeczenie referendarza sądowego Co powinno zawierać zażalenie Zażalenie powinno czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego, czyli zawierać: oznaczenie sądu, do którego pismo (zażalenie) jest skierowana (będzie to sąd drugiej instancji), imię nazwisko lub nazwa stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników oznaczenie rodzaju pisma (zażalenie na postanowienie/zarządzenie przewodniczącego) osnowę wniosku lub oświadczenie oraz dowody na poparcie przytoczonych okoliczności podpisy strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika wymienienie załączników Porozmawiaj o tym naszym FORUM! Dodatkowo, zażalenie powinno zawierać: wskazanie zaskarżonego postanowienia wniosek o zmianę lub uchylenie skarżonego postanowienia zwięzłe uzasadnienie zażalenia ze wskazaniem w miarę potrzeby nowych faktów i dowodów Zobacz też: Jak napisać apelację? Co więcej do pisma należy dołączyć jego odpisy i odpisy załączników dla doręczenia ich uczestniczącym w sprawie osobom oraz dowód uiszczenia należnej opłaty. W zażaleniu wystarczające jest jego ogólne uzasadnienie, nie jest konieczne precyzowane odrębnych zarzutów – co z kolei jest konieczne przy konstruowaniu apelacji. W przypadku wniesienia zażalenia, sąd pierwszej instancji doręczy odpis zażalenia stronie przeciwnej po czym przekaże akta sprawy wraz z zażaleniem sądowi drugiej instancji. Druga strona może wnieść już wprost do sądu drugiej instancji odpowiedź na zażalenie – ma na to termin tygodniowy liczony od dnia doręczenia jej zażalenia. Zobacz: Zażalenie w postępowaniu cywilnym W przypadku wniesienia zażalenia, sąd pierwszej instancji może wstrzymać wykonanie zaskarżonego postanowienia do czasu rozstrzygnięcia zażalenia, o czym może postanowić na posiedzeniu niejawnym. Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE Artykuł 369 § 3 k.p.c. a zażalenie wniesione bezpośrednio do sądu II instancji. Sąd Najwyższy odpowiedział na istotne z punktu widzenia praktyki pytanie: "Czy zażalenie wniesione w terminie tygodniowym od doręczenia stronie skarżącej postanowienia bezpośrednio do sądu drugiej instancji właściwego funkcjonalnie, jest zażaleniem
Zażalenie jest środkiem odwoławczym, który przysługuje od postanowień sądu, które nie rozstrzygają co do istoty sprawy. Regułą jest, że zaskarżalne są wszystkie postanowienia kończące postępowanie w sprawie. Postanowienia są orzeczeniami sądu w postępowaniu procesowym, wydawanymi w sprawach pobocznych. Nie rozstrzygają one sprawy co do istoty sprawy. Funkcję tę pełnią wyroki oraz nakazy ile środkiem odwoławczym od wyroków będzie apelacja, o tyle postanowienia sądu są zaskarżane zażaleniem. Kiedy można wnieść zażalenieZgodnie z art. 394 Kodeksu postępowania cywilnego zażalenia wnosi się do sądu drugiej instancji na postanowienia sądu pierwszej instancji kończące postępowanie w takiego orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie, będzie postanowienia o odrzuceniu odróżnić odrzucenie pozwu od oddalenia. To drugie jest rozstrzygnięciem co do istoty sprawy, a sąd orzeka w formie wyroku lub nakazu zapłaty. Oddalając powództwo sąd nie uznaje roszczeń powoda za uzasadnione. Z kolei odrzucenie jest orzeczenie nie orzekającym co do istoty sprawy i jest wydawane w formie postanowienia. Odrzucając pozew sąd wskazuje, iż z określonych przyczyn nie jest możliwe prowadzenie postępowania i zakończenie go merytorycznym rozstrzygnięciem. Sąd odrzuci pozew jeżeli stwierdzi, że o to samo roszczenie pomiędzy tymi samymi stronami sprawa jest w toku lub została już prawomocnie tej podstawie będzie zaskarżalne zażaleniem również postanowienie o umorzeniu postępowania .Zobacz również serwis: W sądzie Postanowienia nie kończące postępowaniaOprócz wszystkich postanowień kończących postępowanie w sprawie zażalenie może być wniesione również od określonych postanowień, które nie kończą postępowania w sprawie. To samo dotyczy również zarządzeń takich postanowień wymienia art. 394 Kodeksu postępowania cywilnego. Zgodnie z tym przepisem zażalenie można wnieść na orzeczenia w przedmiocie odmowy odrzucenia wniosku, nadania wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności, skazanie świadka na grzywnę, czy też zawieszenie postępowania i odmowę podjęcia zawieszonego również:
W dniu 18 grudnia 2018 r. wpłynęło do Sądu Rejonowego w Sieradzu zawiadomienie ze Szpitala Wojewódzkiego im. () W. w S. Centrum Psychiatryczne w W. - na podstawie art. 23 ust. 1 ustawy z 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego o przyjęciu do placówki B. O.. Wskazano w nim na rozpoznanie: psychoza alkoholowa i zagrożenie
Każda ze stron postępowania ma prawo do skorzystania ze środków odwoławczych. Zanim zdecydujesz się na złożenie apelacji, powinieneś najpierw wystąpić do sądu o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia. Czy przed złożeniem środka odwoławczego powinienem podjąć jakieś działania?Zanim zdecydujesz się na złożenie apelacji, powinieneś najpierw wystąpić do sądu o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia, od którego zamierzasz się odwołać. Wniosek taki musisz złożyć w ciągu tygodnia od dnia ogłoszenia orzeczenia lub, jeżeli w trakcie trwania postępowania byłeś pozbawiony wolności i nie miałeś pełnomocnika (adwokata, radcy prawnego), w ciągu tygodnia od doręczenia Ci sentencji orzeczenia. Wniosek składa się do sądu, który wydał przypadku zażalenia również musisz zgłosić odpowiedni wniosek w terminie jednego tygodnia od dnia ogłoszenia postanowienia. Postanowienie wydane na posiedzeniu niejawnym sąd doręczy Ci z urzędu, sporządzając od razu uzasadnienie w wypadku, gdy na to postanowienie przysługuje zażalenie. W jakich wypadkach mogę złożyć zażalenie na postanowienie lub zarządzenie?Co do zasady zażalenie przysługuje Ci na:• postanowienia sądu kończące postępowanie w sprawie, ale niepowodujące jej merytorycznego rozstrzygnięcia, np. postanowienie odrzucające pozew, postanowienie umarzające postępowanie, postanowienie odrzucające apelację;• inne postanowienia sądu, w stosunku do których prawo przyznaje Ci możliwość zaskarżenia tych postanowień jest bardzo długa, ale na pewno zostaniesz poinformowany przez sąd o możliwości zaskarżenia określonego postanowienia w drodze najważniejszych z tej grupy należą postanowienia, których przedmiotem jest:– odmowa odrzucenia pozwu, przekazanie sprawy sądowi równorzędnemu lub niższemu albo podjęcie postępowania w innym trybie;– odmowa zwolnienia od kosztów sądowych lub cofnięcie takiego zwolnienia oraz odmowa ustanowienia adwokata lub radcy prawnego lub ich odwołanie;– oddalenie opozycji przeciwko wstąpieniu interwenienta ubocznego oraz niedopuszczenie interwenienta do udziału w sprawie wskutek uwzględnienia opozycji;– rygor natychmiastowej wykonalności;– wstrzymanie wykonania prawomocnego orzeczenia do czasu rozstrzygnięcia skargi o wznowienie postępowania;– stwierdzenie prawomocności orzeczenia;– skazanie świadka, biegłego, strony, jej pełnomocnika oraz osoby trzeciej na grzywnę, zarządzenie przymusowego sprowadzenia i aresztowania świadka oraz odmowa zwolnienia świadka i biegłego od grzywny i świadka od przymusowego sprowadzenia;– zawieszenie postępowania i odmowa podjęcia zawieszonego postępowania;– odmowa uzasadnienia orzeczenia oraz jego doręczenia;– sprostowanie lub wykładnia orzeczenia albo ich odmowa;– zwrot kosztów, określenie zasad ponoszenia przez strony kosztów procesu, wymiar opłaty, zwrot opłaty lub zaliczki, obciążenie kosztami sądowymi, jeżeli strona nie składa środka zaskarżenia co do istoty sprawy, koszty przyznane w nakazie zapłaty oraz wynagrodzenie biegłego;– oddalenie wniosku o wyłączenie sędziego;– zatwierdzenie ugody zawartej przed mediatorem;– odrzucenie zażalenia;– odrzucenie skargi na orzeczenie referendarza przysługuje również na zarządzenie przewodniczącego o zwrocie Czy mam możliwość odwołania się od prawomocnego orzeczenia? Co powinienem zamieścić w apelacji?Apelacja powinna zawierać (por. art. 126, 368 tytuł pisma (apelacja);• Twoje dane jako powoda, pozwanego lub uczestnika (imię, nazwisko, miejsce zamieszkania);• dane Twojego przeciwnika lub uczestników;• oznaczenie sądu, do którego pismo wnosisz;• w sprawach o prawa majątkowe – wartość przedmiotu zaskarżenia;• oznaczenie wyroku, od którego wnosisz apelację, ze wskazaniem czy jest on zaskarżony w całości czy w części;• zwięzłe przedstawienie zarzutów;• uzasadnienie zarzutów;• powołanie, w razie potrzeby, nowych faktów i dowodów oraz wykazanie, że ich powołanie w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji nie było możliwe albo żepotrzeba powołania się na nie wynikła później;• wniosek o zmianę lub o uchylenie wyroku z zaznaczeniem zakresu żądanej zmiany lub uchylenia;• Twój podpis, ewentualnie podpis Twojego pełnomocnika;• serwis: Strony postępowaniaTekst pochodzi z poradnika wydanego przez Ministerstwo Sprawiedliwości: "Obywatel w postępowaniu cywilnym" współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego.
.